Przewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego Opole został Bogusław Bardon, a wiceprzewodniczącymi Zygmunt Geleta i Roman Kirstein. Ich pierwszym zadaniem stało się jeżdżenie po województwie i pomaganie w tworzeniu związków.

– To była lawina – wspomina Roman Kirstein. – W tym okresie do Solidarności zapisywały się ogromne rzesze ludzi, nie nadążaliśmy zapisywać chętnych. Dyrektorzy zakładów wtedy już nie mieli nic do gadania, ale oni jeszcze z przyzwyczajenia, wrzeszczeli, krzyczeli, gonili nas, ale nie mogli nic nam zrobić.

W sprawozdaniu z działalności MKZ-tu, z dnia 15 czerwca 1981 r. czytamy: „17 września 1980 r. trzyosobowa delegacja dokonała aktu rejestracji MKZ w Gdańsku.”

I dalej: „Przewodniczący Bogusław Bardon, zastępcy Zygmunt Geleta, Roman Kirstein, sekretarz Ryszard Pawluszkiewicz, skarbnik Janina Kurowska, oraz członkowie: Jan Głowiński, Zbigniew Ogrodnik, Andrzej Nowak, Ryszard Hawryszczuk i Grzegorz Zambrzuski”. 15 czerwca 1981 r. było zarejestrowanych 694 komisji zakładowych. Największy wzrost liczebności związku odnotowano w październiku 1980 r. 30 września 1980 r. liczba członków wynosiła 2320, ale już ostatniego października 75 740, a ostatniego listopada 121 573, stan na 15 czerwca 1981 r. MKZ Opole wynosił 160 000 członków.

Pierwszą siedzibą Opolskiej Solidarności było pomieszczenie na piętrze nieistniejącej już kamienicy na rogu ulic Ozimskiej i Katowickiej, przy ul. Ozimskiej. Dziś jest tam Skwer Solidarności. Budynek należał do Wojewódzkiej Kolumny Sanitarnej, której dyrektor użyczył związkowi pomieszczenia. Związkowcy mieli tam do dyspozycji początkowo jeden mały pokój.