Rakieta V-2 była jedną z „cudownych broni” mających odwrócić bieg wojennych wydarzeń i dać trzeciej Rzeszy zwycięstwo. Adolf Hitler osobiście nadzorował jej rozwój, niecierpliwiąc się każdą zwłoką w programie. To z jego inicjatywy, mimo niedopracowania konstrukcji, postanowiono rozpocząć jej bojowe wykorzystanie.

Dlatego 9 września 1944 roku pierwsze rakiety wystartowały w stronę Londyn i Paryża. Dziś wiemy, że mimo zebrania śmiertelnego żniwa, biegu historii nie udało się zmienić. W ciągu kolejnych siedmiu miesięcy V-2 spadały na Londyn i przede wszystkim Antwerpię, czyli ważny dla aliantów port przeładunkowy po ich wylądowaniu w Normandii. Łącznie Niemcy wysłali na różne cele ponad pięć i pół tysiąca rakiet. I do niemal ostatniego dnia wielu Niemców pokładało wiarę w Wunderwaffe i zapewnieniach Adolfa Hitlera, że ostateczne zwycięstwo jest w zasięgu reki. Ostatnia V-2 wzbiła się w powietrze 27 marca 1945 roku, a więc ledwie kilka dni przed końcem wojny!

Zanim Niemcy rozpoczęli rakietowy ostrzał europejskich miast, brytyjski wywiad poznał wiele szczegółów technicznych dotyczących rakiet V-2. Miało w tym swój udział również polskie podziemie. W maju 1944 roku na terenie dzisiejszego województwa mazowieckiego Armia Krakowa zdobyła niewybuch rakiety V-2. Jej części i wyniki badań polskich ekspertów zostały dwa miesiąc później zabrane przez brytyjski samolot, który nocą lądował w pobliżu Tarnowa. To odkrycie polskich podziemnych żołnierzy uświadomiło aliantom skalę zagrożenia. Na ośrodek w Penemunde skierowano wyprawy bombowe, które zdołały opóźnić proces dopracowywania rakiet V-2.

Eksperci podkreślają, że z technologicznego punktu widzenia program rozwoju broni rakietowej rozwijany w nazistowskich Niemczech był ogromnym sukcesem, z militarnego punktu widzenia należy go jednak uznać za porażkę. Według powojennych szacunków kosztował prawie tyle samo, co program budowy amerykańskiej bomby atomowej.

Z owoców pracy niemieckich naukowców korzystały za to po wojnie największe mocarstwa. Rosjanie wywieźli niemieckich naukowców mających doświadczenie przy projektowaniu i budowie rakiet do swoich tajnych ośrodków na Syberii. Największy łup wpadł jednak w ręce Amerykanów. To główny konstruktor rakiety V-2 Werner Von Braun. Wraz z kolegami i innymi cennymi naukowcami został przesiedlony do USA, tam kontynuował pracę. Dziś warto pamiętać, ze to właśnie dziełem Von Brauna była m.in. rakieta Saturn V, która wyniosła w kosmos misję Apollo 11, czyli pierwszych ludzi, którzy postawili nogę na księżycu. A rozwiązania techniczne przyjęte przy budowie rakiet Saturn w prostej linii wywodziły się od tych, jakie zastosowano budując rakietę V-2 i jej wersje rozwojowe.

Ireneusz Prochera (oprac. Małgorzata Lis-Skupińska)