W uroczystości wzięli udział dwaj opolscy Piastowie: Władysław II Opolczyk wysoki urzędnik na węgierskim dworze i jego bratanek nominalny współrządca Opola aktualnie biskup poznański książę Jan Kropidło.
Dziś skupimy się na tej ostatniej postaci. Był najstarszym synem Bolka III strzeleckiego i nieznanego pochodzenia księżnej Anny. Urodził się między rokiem 1360, a 1364. Nie wiadomo dlaczego jako najstarszy został przeznaczony do stanu duchownego. Już w młodości ze względu na bujną czuprynę nadano mu przydomek Kropidło, tak też zapisał się w kronikach i historiografii. Szybką karierę duchowną niewątpliwie zawdzięczał swemu stryjowi palatynowi węgierskiemu Władysławowi Opolczykowi.
Dzięki wsparciu stryja otrzymywał kolejno różne kościelne stanowiska zapewniające wysokie dochody. Już w wieku kilkunastu lat w roku 1379 został mianowany prepozytem spiskiej katedry. Nic więc dziwnego, że Jan Kropidło wkrótce przyzwyczaił się do luksusowego trybu życia, który nie zawsze licował z funkcją dostojnika kościelnego. Funkcja prepozyta nie przeszkodziła mu w wyjeździe na studia teologiczne do Pragi a potem do Bolonii. Zaraz po powrocie do kraju otrzymał stanowisko biskupa poznańskiego. W dwa lata później przeniesiono go do bardziej dochodowego biskupstwa kujawskiego.
Gdy w roku 1388 zwolniła się jeszcze bardziej dochodowa funkcja metropolity gnieźnieńskiego uzyskał papieską nominację na to stanowisko. Nie udało mu się jednak objąć arcybiskupstwa gnieźnieńskiego z powodu stanowczego sprzeciwu Władysława Jagiełły. Król nie chciał by tak ważne stanowisko w polskim Kościele zajmował bratanek Władysława Opolczyka, z którym od pewnego czasu był w coraz ostrzejszym konflikcie. Przez sześć lat starał się Jan o objęcie arcybiskupiego fotela. Próbował sił w zabiegach politycznych, ale podjął także próbę zajęcia Gniezna na czele zaciężnych oddziałów. Wszystko na próżno, król był cały czas górą. Biskup Jan wydał na te starania wszystkie oszczędności i popadł w ubóstwo, wobec czego w roku 1394 zrezygnował z tej funkcji i objął najbiedniejsze biskupstwo kamieńskie. Po czterech latach udało mu się przenieść do zamożnego biskupstwa chełmińskiego w całości leżącego na terenie państwa krzyżackiego. W czasie pełnienia tej funkcji kilkakrotnie podróżował incognito przez Polskę do Opola. W czasie jednej z tych podróży został schwytany przez tajne służby Jagiełły i zmuszony do złożenia przysięgi wierności królowi.
Dopiero w roku 1399 po śmierci niepokornego stryja zdołał Jan Kropidło unormować swoje stosunki z Jagiełłą. Od tej pory współpracowali. M.in. to on doprowadził w roku 1410 do złożenia królowi polskiemu hołdu przez Gdańsk.
W latach 1415-1417 brał aktywny udział w soborze w Konstancji, gdzie dał się poznać jako wytrawny polityk i odpowiedzialny za swoją diecezję mąż stanu. Zmarł w Opolu 3 marca 1421 roku. Pochowano go w kaplicy opolskiego klasztoru dominikanów. W testamencie zapisał Opolu znaczną sumę pieniędzy, co pozwoliło miastu na gruntowną przebudowę.