Kilkukrotnie w latach 80-tych Tomasz Szwed był wybierany najpopularniejszym piosenkarzem country, jednak wiele utworów na prezentowanej płycie udowadnia, ze bliski mu był także szerzej pojęty amerykański folk i blues, a nawet free jazz, chociaż w nieco satyrycznej formule.

W 1979 roku niewiele już pozostało klasycznego bluesa w muzyce zespołu i podążał on drogą wytyczona przez najlepiej przyjęty album "Gold Plated" z roku 1976 doskonale i ze smakiem łącząc różne elementy z rockiem od funku po pop, jednak tu jest jeszcze wiele z tego co cieszy fanów tego pierwszego.

W roku 1973 Bowie był już wielką gwiazdą z doskonale przyjętymi albumami i przebojami, stąd płyta z coverami została przyjęta dosyć chłodno i do dzisiaj jest krokiem dosyć niezrozumiałym, bowiem wiekszość piosenek nie dorównała oryginałom, ani tez nie wniosła oryginalnego odczytania i zinterpretowania na własną modłę przez Artystę. A jednak jest ciekawym dowodem inspiracji, poszukiwań i wyborów Bowiego, i być może najzwyczajniejszym świadectwem dobrej zabawy rockiem.