Wokalista Bergendy, po opuszczeniu grupy w drugiej połowie lat 70-tych, powołała nowy zespół zdecydowanie hard rockowym charakterze, chociaż z ukłonami w kierunku lżejszej i bardziej przebojowej muzyki.

Niepokorni Brytyjczycy działający na przełomie lat 70 i 80 zaskakiwali twórczym podejściem do ciężkiego rocka, łącząc go z innymi gatunkami, co sprawiało, zwłaszcza na początku kariery, ze klasyfikowano ich jako zespół progresywny. Jest w tym sporo racji, chociaż zbiegiem czasu klasyczny rock zaczynał przeważać i prezentowana płyta jest tego przykłądem, chociaż nie brak na niej jeszcze wielu nietuzinkowych pomysłów.