Koń znajduje w sobie odwagę i otwiera dotychczas szczelnie zamknięte oczy. Wśród tłumu wrogich nieznajomych spostrzega przyjaciela. Królik swoją obecnością – choć odległą – dodaje mu nie tylko otuchy, ale przede wszystkim pewności siebie. Wywołuje to złość, a może nawet zazdrość u jednego z prawników. Pułkownik najwyraźniej nie posiada przyjaciela. Chęć samosądu jest tak silna, jak niczym niepodyktowana nienawiść ludzka.