Niespodziewanym ich zwycięzcą okazał się lewicowy Nowy Front Ludowy, który uzyskał 182 mandaty, wyprzedzając centrowy obóz prezydenta Emmanuela Macrona – 168 i prowadzące po pierwszej turze prawicowe Zjednoczenie Narodowe (RN) – 143.

„66 lat po tym, jak zaprojektowała V Republikę, by zapewnić stabilny rząd parlamentarny pod silną prezydenturą, Francja wkroczyła na nieznane wody. Od kiedy generał Charles de Gaulle został powołany do systemu, który był dla niego skrojony na miarę, kraj nie znalazł się nigdy wcześniej po wyborach w sytuacji, że ma tak niewielkie pojęciem o tym, kto będzie rządził” – napisał „The Times”.

Dziennik przypomniał, że Francja już trzykrotnie była rządzona przez przeciwników urzędującego prezydenta. Te kohabitacje, w latach 1986-1988, 1993-1995 i 1997-2002, nie miały się wydarzyć w ramach V Republiki i jej systemu politycznego, w którym "zwycięzca bierze wszystko", jednak zadziałały, ponieważ opozycyjni premierzy mieli wyraźną większość w Zgromadzeniu Narodowym.

„The Times” wyjaśnił, że w normalnej sytuacji oczekiwałoby się, że Macron poprosi lidera partii z największą liczbą mandatów o utworzenie rządu, ale Nowy Front Ludowy ma problem, który prezydent z pewnością wykorzysta – blok ten nie ma lidera, bo jego skłóconym członkom, antykapitalistycznej Francji Nieujarzmionej Jean-Luca Melenchona, Zielonym, komunistom i centrolewicowym socjalistom, nie udało się dojść do porozumienia. Przypomniał, że Macron prowadził kampanię przeciw Francji Nieujarzmionej, przedstawiając ją jako ekstremistyczną siłę równie niebezpieczną jak RN.

Również „The Guardian” napisał o niewiadomej co to tego, kto będzie rządzić i potencjalnym długim okresie politycznego paraliżu. „Chociaż zwycięzca był niespodzianką, wynik jest zgodny z przewidywaniami: parlament bez większości złożony z trzech przeciwstawnych bloków o bardzo różnych platformach i bez tradycji współpracy - i, zgodnie z warunkami francuskiej konstytucji, bez nowych wyborów przez rok” – zauważył.

„Cokolwiek zostanie uzgodnione (lub nie), wydaje się prawdopodobne, że Francja zmierza w kierunku długiego okresu politycznej niepewności i niestabilności, potencjalnie charakteryzującego się w najlepszym przypadku minimalnym postępem legislacyjnym, a w najgorszym impasem parlamentarnym” – dodał.

„Daily Telegraph” ocenił, że bliższe przyjrzenie się sytuacji pozwala dojrzeć inny obraz niż przekaz wielu mediów mówiący, że lewica triumfalnie tańczyła na ulicach, obóz Emmanuela Macrona został osłabiony, ale nie zmieciony z powierzchni ziemi, a Zjednoczenie Narodowe Marine Le Pen nie zdołało przejąć władzy, zajmując upokarzające trzecie miejsce.

Jak zauważył, w ostatnich dniach ojciec Emmanuela Macrona potwierdził krążące pogłoski o tym, że jednym z motywów prezydenta, by rozpisać przedterminowe wybory, było oddanie rządu Zjednoczeniu Narodowemu, aby ono przez najbliższe dwa lata pokazało, że kompletnie nie jest w stanie sprawować władzy, co na długi czas zatrzymałoby tę partię.

„Ale teraz będzie odwrotnie. Choć RN zwiększyło liczbę posłów w parlamencie, z radością pozostanie siłą opozycyjną, która może nadal robić to, co robi najlepiej; obwiniać innych za problemy Francji i obiecywać pola arkadyjskie, jeśli Francuzi przekażą jej wszystkie dźwignie władzy” – napisał „Daily Telegraph”, dodając, że niedzielne wyniki nie zabiły nadziei Le Pen na jest ostateczne zwycięstwo w 2027 roku, lecz raczej je wzmocniły.

Z Londynu Bartłomiej Niedziński (PAP)

bjn/ ap/