Kropiwnicki zaznaczył, że podczas pisania książki szedł śladem opowieści, która u nas jest prawie nieznana. „To relacja jednego ze średniowiecznych duchownych Kościoła koptyjskiego, który zapisywał swoje widzenia. W ten sposób powstało coś, co dla Koptów jest księgą świętą. To opis podróży Świętej Rodziny po Egipcie” – wyjaśnił podczas spotkania zorganizowanego m.in. przez łódzką Solidarność.

Przyznał, że w tej relacji nie było zbyt wiele wiadomości o miejscach pobytu Świętej Rodziny w Egipcie, a mapę podróży Marii, Józefa i Jezusa musiał skrupulatnie i cierpliwie odtwarzać. „W ewangelii są na ten temat cztery zdania o tym jak Świętego Józefa odwiedził anioł i kazał mu uciekać do Egiptu przed masakrą, jaką zgotował dzieciom Herod. Jest jeszcze zapis, że Maria, Józef i Jezus wrócili po śmierci tyrana. I właściwie nie mamy wiadomości o życiu Chrystusa od wyprawy do Egiptu do jego zagubienia się w jerozolimskiej świątyni” – mówił Kropiwnicki. „Zdaniem jednych to dwa lata, w opinii innych to nawet dwanaście lat” – dodał.

Opowieść, która powstała w Kościele koptyjskim opisuje wszystkie etapy tej podróży Świętej Rodziny po Egipcie i Etiopii, której śladami Kropiwnicki pielgrzymował przez wiele lat i która stała się fundamentem do napisania książki. Polityk odwiedził wiele sanktuariów koptyjskich upamiętniających tamtą wędrówkę. Kilkakrotnie odwiedził klasztory w oazie Fairam oraz klasztor Św. Katarzyny na półwyspie Synaj. Wędrował szlakiem Abrahama i exodusu Mojżesza, był kilkukrotnie na szczycie góry Synaj i pielgrzymował do miejsc znanych z początków chrześcijaństwa m.in. w Jordanii, Syrii, Libanie, Armenii, na Cyprze i tureckiej Anatolii oraz w Etiopii. Wielokrotnie był w Izraelu i podróżował po Ziemi Świętej. Odbył pielgrzymkę śladami Joannitów odwiedzając Rodos, Kretę i Maltę.

„Książka nie jest uzupełnieniem Biblii, jest to relacja z pewnej podróży, której dokonywałem w czasie i przestrzeni, a która odzwierciedlała wędrówkę Świętej Rodziny po Egipcie i Etiopii” – powiedział PAP Kropiwnicki.

„Każdy, kto choć raz odwiedzi Ziemię Świętą chce jeszcze raz tam pojechać. To tęsknota, niezwykła więź, jaka rodzi się między nami a czasami biblijnymi, starożytnością” – wskazał. „Patrzyłem na miejsca, które znam z lekcji religii i Biblii, próbowałem sobie wyobrazić jak żyli ludzie w tych czasach i jak to wszystko się zmieniało” – wspominał.

„Te podróże pozwalały odpocząć od polityki” – przyznał Kropiwnicki. „Oddalałem się wówczas od spraw bieżących zagłębiając się w dawnych czasach, tak dalece, że teraźniejszość znikała w pola widzenia” – dodał.

Jerzy Kropiwnicki urodził w 5 lipca 1945 roku w Częstochowie. Ukończył handel zagraniczny w warszawskiej SGPiS. Pracował na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego i tam też zakładał Solidarność. Został jej pierwszym wiceprzewodniczącym w regionie. Był działaczem opozycji niepodległościowej w PRL. W stanie wojennym skazano go na 6 lat więzienia, skąd na mocy amnestii wyszedł w 1984 r. Przeżycia więzienne opisał m.in. w książce pt. „Zapis protestu” wydanej w 1986 r. w podziemnym wydawnictwie „Słowo” Grzegorza Nawrockiego.

Jerzy Kropiwnicki z Grzegorzem Palką i Andrzejem Słowikiem kierował podziemnymi strukturami łódzkiej Solidarności.

Po 1989 r. trzykrotnie sprawował urząd ministra, m.in. kierował resortem pracy w gabinecie Jana Olszewskiego. Od 2002 r. do 2010 r. był prezydentem Łodzi. Był członkiem Rady Polityki Pieniężnej a potem został doradcą prezesa NBP.

Jerzego Kropiwnickiego odznaczono m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności. (PAP)

Autor: Hubert Bekrycht

hub/ pat/