Potrafił wygrać Tour de Pologne (1964) i być rewelacją torowych mistrzostw świata w Brnie (1969), gdzie w indywidualnym wyścigu na 4 km zajął miejsce tuż za podium. Dwukrotnie startował na igrzyskach olimpijskich - w Tokio (1964) i Meksyku (1968), za pierwszym razem w kolarstwie szosowym, a cztery lata później na torze. W obu specjalnościach w sumie zdobył 10 tytułów mistrza kraju.

Przeszedł do historii Wyścigu Pokoju jako pierwszy Polak, który wygrał etap (14 maja 1965) jazdy indywidualnej na czas (54 km). Najlepszy kolarz szosowy w klasyfikacji PZKol i Challenge „PS” w roku 1964.

Jako zawodnik reprezentował również barwy LZS Nowogard, Czarnych Radom i Arkonii Szczecin (1970). Po zakończeniu kariery zawodniczej, trener Gryfu Szczecin i Nasiennika Gryfice. Jego wychowankiem był m. in. Sławomir Krawczyk, kilkukrotny mistrz Polski i uczestnik mistrzostw świata.(PAP)

mask/ co/