Mastaba będzie mierzyć 150 metrów wysokości, 300 metrów długości i 225 metrów szerokości, a swoim kształtem przywodzić będzie na myśl ścięty ostrosłup. Monumentalna piramida w Gizie spokojnie może się schować… w cieniu tego dzieła. Całość zostanie wykonana z 410 tys. kolorowych beczek po ropie, które według opisu na oficjalnej stronie artystów, będą tworzyć „kolorową mozaikę, nawiązującą do architektury islamu”.

Twórcy bardzo dokładnie określili miejsce, w którym ma stanąć ich praca. Podczas swojej pierwszej wizyty w Zjednoczonych Emiratach Arabskich w 1979 roku, zdecydowali, że ich dzieło sztuki będzie można podziwiać 160 kilometrów na południe od miasta Abu Zabi na pustyni Al Gharbia w pobliżu oazy Liwa.

Konstrukcja będzie zwieńczeniem ich pracy artystycznej, nad którą pieczę, zgodnie z życzeniem Christo, sprawować będzie jego siostrzeniec, Władimir Jawaszew. W rozmowie z serwisem „The National” Jawaszew zapowiedział, że prace nad urzeczywistnieniem tego artystycznego marzenia potrwają kilka lat. Jak donosi serwis "Time Out", uroczyste odsłonięcie ostatniego dzieła Christo i jego żony Jeanne-Claude, może nastąpić w 2027 roku. 50 lat od narodzin tego pomysłu.

„Mój wujek bardzo szczegółowo mówił o kolejnych etapach projektu, technologii i sprzęcie niezbędnych do jego zrealizowania” – powiedział siostrzeniec artysty. Podkreślił, że do swojej śmierci w 2020 roku Christo był bardzo mocno zaangażowany w projekt. Starał się zaplanować każdy detal konstrukcji z największą skrupulatnością. W 2007 i 2008 roku Christo i Jeanne-Claude zaprosili do współpracy profesorów inżynierii z ETH Zurich (Szwajcarski Federalny Instytut Technologii w Zurychu), Uniwersytetu Illinois, Uniwersytetu Cambridge i Hosei w Tokio. Poprosili ich o przygotowanie dokładnych analiz struktury konstrukcji i możliwych sposobów na wzniesienie The Mastaba, największej rzeźby na świecie. Każdy zespół pracował niezależnie. Na koniec wszystkie raporty zostały przeanalizowane przez niemiecką firmę inżynieryjną, która wskazała, że najbardziej innowacyjne a zarazem efektywne będzie rozwiązanie zaproponowane przez tokijskich inżynierów.

Choć samo dzieło zdaje się niezwykle surowe i techniczne, kryje w sobie wiele sentymentu i sympatii, jakimi małżonkowie darzyli zarówno ten pustynny krajobraz, jak i lokalną społeczność, którą na przestrzeni lat zdołali dobrze poznać. „Christo odczuwał bardzo silny związek z niesamowitym, oszałamiającym pięknem tego subtelnie zmieniającego się pustynnego krajobrazu, miał również świetne relacje z ludźmi, których spotkał w Abu Zabi” – wyjaśnił siostrzeniec twórcy.

Urodzony w Gabrowie w Bułgarii Christo Jawaszew wspólnie z żoną Jeanne-Claude Denat de Guillebon, która zmarła w 2009 roku, zasłynęli jako para, która chciała „zapakować” świat. Poza wspomnianym już Łukiem Triumfalnym, w 1995 roku zapakowali niemiecki Reichstag, różowymi połaciami pokryli również 11 wysp w Zatoce Biscayne niedaleko Miami. (PAP Life)

mdn/moc/