MZ: nie toczą się postępowania dotyczące objęcia refundacją igieł do wstrzykiwaczy insulin
Według Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków aż 90 proc. chorych na cukrzycę stosujących insulinę wielokrotnie uz˙ywa tej samej igły. Powodem jest brak ich refundacji. W sondażu przeprowadzonym w 2019 r. na zlecenie Towarzystwa 66 proc. ankietowanych przyznało, z˙e postępuje tak ze wzgle?dów finansowych, gdyż nie stać ich na zakup potrzebnej liczby igieł.
W ubiegłym tygodniu prezes Towarzystwa Anna Śliwińka wyraziła nadzieję, że to może się zmienić, gdyż jeden z producentów igieł do wstrzykiwaczy insulin złożył wniosek o refundację. „Dlatego tez˙ z ogromna? radością przyje?liśmy informacje? o rozpocze?ciu w ostatnich tygodniach procesu refundacyjnego igieł do wstrzykiwaczy i wierzymy w jego pozytywne i szybkie rozstrzygnie?cie” – podkreślała w informacji przekazanej PAP.
Ministerstwo Zdrowia tego jednak nie potwierdza. Rzecznik prasowy resortu Wojciech Andrusiewicz poinformował PAP, że aktualnie w MZ nie toczą się postępowania refundacyjne dla wniosków o objęcie refundacją igieł oraz igieł do wstrzykiwaczy. „Nie są również planowane zmiany w wykazach w zakresie wyrobów medycznych” - dodał.
PSD zwraca uwagę, że Polska jest jednym z nielicznych już krajów w Europie, oprócz na przykład Bułgarii i Rumunii, w których igły do wstrzykiwaczy nie są? refundowane. Tymczasem kilkukrotne uz˙ycie tej samej igły zwie?ksza ryzyko powikłań insulinoterapii. Chodzi głównie o tzw. lipohipertrofię, czyli przerost tkanki tłuszczowej w miejscu wkłucia, która z kolei moz˙e prowadzić do obniz˙enia skutecznos´ci przyjmowanego leczenia, epizodów niewyjas´nionej hipoglikemii oraz wahań poziomu cukru we krwi.
Towarzystwo powołuje się na raport firmy HTA Consulting, w którym wyliczono, że kaz˙dorazowa zmiana igły moz˙e zmniejszyć wysta?powanie powikłań skórnych o 18 proc. i bólu podczas iniekcji o 79 proc. Z kolei ryzyko lipohipertrofii zmniejsza się o 26 proc., a epizodów niewyjaśnionej hipoglikemii - o 42 proc., co pomaga choremu utrzymać właściwy poziom glikemii. (PAP)
Autor: Zbigniew Wojtasiński
zbw/ ekr/