Całe połacie sosen - często na obrzeżach lasów - nie przetrwały letnich upałów, a to spowodowało, że teraz masowo są wycinane, bo zalęgły się w nich szkodniki zagrażające innym gatunkom.

- Jest to wymuszone działaniem sił przyrody. Musimy skompensować się w rocznym planie pozyskania poprzez wycinkę posuszu tam gdzie zachodzi taka potrzeba. Nie znaczy to jednak, że wytniemy jednocześnie zaplanowane zręby. Wszystko zostanie skompensowane i roczna masa drewna podana na rynek nie ulegnie zmianie - tłumaczy nadleśniczy.

Najnowsze dane statystyczne wskazują, że leśnicy więcej sadzą niż wycinają. Mimo to pozostaje wrażenie, że okolice jezior turawskich czy Biskupiej Kopy "łysieją" z dnia na dzień.

- Pamiętajmy, że Biskupia Kopa docelowo będzie „łysa”. Historia drzewostanów świerkowych Gór Opawskich sięga XIX wieku. Kiedyś na wzgórzach do wysokości 500-600 metrów dominowała gospodarka pasterska. Wówczas wzrósł popyt na celulozownię. Na górzystych terenach bogatych w wodę niezbędną do produkcji celulozy tworzono bazę surowcową. A bukowe i jodłowe drzewostany, które pierwotnie występowały w górach, zastąpione zostały wysoko produkcyjnymi świerczynami - wyjaśnia Marek Bocianowski.

Jak mówi nasz gość, już wtedy zakładano, że te drzewostany utrzymają się od 60 do 80 lat, tymczasem został się do dziś, a pokonała je susza i szkodniki.