Wskazano, że "kwestia tragedii na Ukrainie ulega postępującej relatywizacji i braku jasnej postawy wobec tragedii narodu niszczonego w środku Europy".

Jak oceniono, ma rację Zełenski, kiedy "w rozpaczy woła, że Ukraina pozostawiona została sama sobie". "Gdyby Jan Karski żył, zapewne powtórzyłby to samo, co w przypadku rzezi bałkańskich, których społeczność międzynarodowa nie powstrzymała. Konferencja w Baden-Baden, a rezultat żaden-żaden. Być może powtórzyłby swoje słowa z Międzynarodowej Konferencji Wyzwolicieli Obozów Koncentracyjnych, w październiku 1981 roku, kiedy mówił o postawie świata wobec zbrodni Holokaustu: +Moja wiara każe mi mówić, że ludzkość popełniła drugi grzech pierworodny, dopuszczając do Zagłady. Z nakazu lub zaniedbania, z samonarzuconej niewiedzy czy nieczułości, z egoizmu czy hipokryzji albo z zimnego wyrachowania. Ten grzech będzie prześladował ludzkość do końca świata. Prześladuje i mnie. Chcę, by tak zostało+" – powiedział wówczas Karski.

W komunikacie Kapituły Nagrody zasugerowano, że "może warto, aby liderzy wolnego świata je sobie posłuchali nim po raz kolejny zgromią werbalnie Putina".

"Uważajmy, aby grzech zaniedbania wobec Ukrainy i dzielnego narodu nie musiał nas prześladować, tak jak grzech zaniedbania wobec Holokaustu" – powiedział członek Kapituły, rabin prof. Abraham Skórka, bliski przyjaciel papieża Franciszka.

Ocenił, że "duch Baden-Baden krąży znów nad światem". "Wołodymyrowi Zełenskiemu – salutujemy" - podkreślił. (PAP)

autor: Katarzyna Krzykowska

ksi/ dki/