18 grudnia 1998 roku uchwalono ustawę o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Decyzją 282 posłów Sejm Rzeczypospolitej Polskiej odrzucił weto ówczesnego prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, dotyczące ustawy o IPN, uchwalonej 22 września.

– Instytut Pamięci Narodowej to wyjątkowa, unikatowa – nie tylko w skali Polski, ale także Europy i całego świata Instytucja mająca szereg kompetencji. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie struktura Instytutu Pamięci Narodowej. Ma on 11 oddziałów i 7 delegatur w dużych, często wojewódzkich miastach – mówił prezes IPN.

Dr Karol Nawrocki podkreślił również wartość, jaką niesie za sobą Delegatura IPN w Kielcach – ma ona markę ogólnopolską w aspektach działania naukowego i badawczego. Odnosi się to do badania martyrologii wsi polskiej w czasie II wojny światowej. Wiele działań Oddziału odbywa się we współpracy z Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskiej, w której powstanie byli zaangażowani pracownicy IPN. W zbiorach Instytutu znajduje się wiele dowodów na represje niemieckie. Istotne są również kwestie dotyczące badania relacji polsko-żydowskich. W Kielcach są najlepsi w Polsce specjaliści, którzy pracują pod okiem wybitnego badacza i edukatora prezesa dr. Mateusza Szpytmy.

– Chcemy budować odpowiedzialną, wolną i niepodległą Polskę – zaznaczył prezes IPN dr Karol Nawrocki.

Misją Instytutut Pamięci Narodowej jest zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej, a także po jej zakończeniu, upamiętnianie patriotycznych tradycji zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, jak również czynów obywateli, dokonywanych na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej. Kluczwym jest ściganie zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka. Jest to wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu.