Nieżyjący już wszak od dwóch wieków Cesarz Francuzów Napoleon Bonaparte jak mało która spośród postaci historycznych nieustannie wzbudza rozmaite emocje. Negatywna ocena tej postaci utrwaliła się dzięki antypolskiej indoktrynacji nauczania naszej historii w okresie tzw. PRL-u.

Myślałby kto, że cóż PRL mógł mieć za pretensje do zmarłego przed wiekami francuskiego władcy. A jednak sowiecka ideologia będąca kontynuacją rosyjskiej nauki także i w tym zakresie odcisnęła na nas swoje piętno.

Historiografia sowiecka, a więc i PRL-owska oceniała dokonania Napoleona Bonaparte negatywnie. Nie mogła inaczej skoro Bonaparte odważył się zbrojnie wyruszyć na Moskwę. Za tę zbrodnię stawiano go w jednym szeregu z Hitlerem, co do którego nie ma wątpliwości, że wielkim zbrodniarzem był. I nie miał tu znaczenia fakt, że Napoleon bił cara, a więc relikt epoki wyzysku człowieka przez człowieka. Każdy komu kiedykolwiek przyszedłby do głowy pomysł zbrojnej wyprawy na Moskwę miał wiedzieć, że skończy marnie. Bez względu na motywy podjęcia decyzji o takiej wyprawie.

Zatem już sam fakt ataku na Moskwę nie mógł Napoleona w świetle sowieckiej nauki przedstawiać pozytywnie. Na dodatek władca ten choć wywodził się niemalże z rewolucyjnego ludu, faktycznie zlikwidował większość zdobyczy rewolucji francuskiej i stworzył nową burżuazję, a także podstawy prawne pod nowoczesny kapitalizm.

Zmusił wprawdzie poszczególne wchodzące w jego orbity państwa do reform społecznych i likwidacji feudalnego poddaństwa, zniesienia pańszczyzny i przyznania każdemu człowiekowi wolności osobistej, ale lansowane przez tzw. Kodeks Napoleona oparcie porządku publicznego na dogmacie nienaruszalności własności prywatnej nie mogło być po myśli człowieka, a zwłaszcza naukowca sowieckiego.

W rozmaitych dyskusjach co jakiś czas słyszę pogląd, że Napoleon nic dla Polaków nie zrobił. Siłą rzeczy nasuwa mi się wtedy zawsze pytanie: a kto z cudzoziemców zrobił dla Polaków więcej niż Napoleon? Być może dlatego, iż moja wiedza historyczna nie jest doskonała nie znajduję takiej postaci. Znajduję za to postać w powszechnej historii, którą w zasługach dla Polski stawiam obok Napoleona, a mam tu na myśli prezydenta USA Ronalda Regana, który poprzez eskalację wyścigu zbrojeń doprowadził sowiecki ustrój komunistyczny do przegrzania i w efekcie do sytuacji, w której Polacy mogli zacząć wywalczać sobie niepodległość.

Z napoleonem było podobnie. Fakt, że walczył z zaborcami Polski nie przesądzał jeszcze, że musiał być przyjacielem Polaków. Zadawał sobie i nachodzącym go licznym polskim delegacjom proste pytanie: dlaczego miałbym pomóc Polakom odbudować Polskę? Przekonany wiernością legionistów Dąbrowskiego co to przymaszerowali wraz z nimi z ziemi włoskiej do Polski, z ziem odebranych Prusom utworzył w roku 1807 Księstwo Warszawskie. Nawiasem mówiąc mało kto pamięta, że Warszawa początkowo leżała w zaborze pruskim.

Tworząc księstwo a nie królestwo naraził się na typową polską krytykę. Obiecał jednak, że jak przyjdzie odpowiedni czas to odbuduje królestwo polskie. Wojna z Rosją ogłoszona 209 lat temu w Wyłkowyszkach na Litwie była zapowiedzią długo oczekiwanego spełnienia tej obietnicy. Dlatego właśnie a także dlatego, że liczył na polskie powstanie w zaborze rosyjskim atakując Rosję Napoleon nazwał tę wojnę II wojną polską.

Oprócz doraźnych celów politycznych, takich jak ukaranie rosyjskiego cara za uporczywe łamanie wszelkich traktatów i umów oraz wymuszenie na Rosji zaprzestania łamania obowiązującej w Europie blokady Wielkiej Brytanii, propagandowym celem tej wojny miała być przecież odbudowa Polski w jej dawnych granicach.

Jak wiemy wyprawa się nie udała, głównie ze wzglądu na osobliwie szybko nadchodzącą w Rosji ostrą zimę, ale także dlatego, że zaciągnięci do Rosji trochę na siłę sojusznicy tacy jak np. Prusacy nie byli zbyt wartościowymi uczestnikami napoleońskich przedsięwzięć i prawdziwie w tej wojnie wspomagali Francuzów jedynie Polacy.

Czy na przestrzeni 1000 lat polskiej państwowości oprócz cesarza Napoleona i prezydenta Regana znajdziemy jeszcze jakiegoś zagranicznego męża stanu, który nie będąc zmuszony innymi powodami politycznymi zrobił dla polskiej niepodległości przynajmniej tyle co oni? Ja przyjaciół Polski w tej skali więcej nie znajduję.

Dlatego właśnie apeluję, aby zanim kolejny raz powtórzymy wdrukowane nam w okresie PRL-u doktrynalne sowieckie bzdury o zbrodniczym i imperialnym charakterze reżimu Napoleona przypomnieć sobie, że Napoleon przecież nie musiał, a próbował odbudować polską niepodległość. I za to jesteśmy mu winni przynajmniej wdzięczność.