Gdy miała pół roku do władzy w Niemczech doszedł Adolf Hitler i od tego czasu dla Żydów życie w III Rzeszy z każdym dniem stawało się coraz trudniejsze i niebezpieczniejsze.

Dlatego też w roku 1938 jej rodzice zdecydowali się na emigrację. Wyjechali do Kenii w Afryce. Tam w roku 1941 otrzymali pocztówkę od dziadków, którzy nie zdecydowali się na emigrację.

Na pocztówce napisano "Jesteśmy bardzo podekscytowani, jutro wyjeżdżamy do Polski". W istocie była to zawoalowana informacja o czekającej nazajutrz rodzinę Zweigów deportacji do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Pocztówki napisanej otwartym tekstem nie przepuściłaby niemiecka cenzura.

Stefani Zweig dzieciństwo spędziła na kenijskiej farmie, uczyła się w angielskiej szkole z internatem. Po wojnie wróciła do Niemiec, gdzie przez 30 lat pracowała jako redaktorka graficzna w gazecie "Frankfurter Neue Presse". Tam rozpoczęła także działalność literacką.

Napisała wiele powieści obyczajowych oraz dla młodzieży. Niektóre z nich zawierają wątki autobiograficzne. Do jej najbardziej znanych dzieł należą powieści „Łyk ziemi”, „Gdzieś w Niemczech” i „Nigdzie w Afryce”.

Ta ostatnia powieść doczekała się ekranizacji, która w roku 2003 otrzymała Oskara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Oprócz wspomnianych tytułów dużą popularność zdobyły takie jej powieści jak „Rodzice też są ludźmi”, „Lew maltański”, „pies szuka ludzi”, „W dobrych rękach” i wiele innych.

Stefanie Zweig zmarła 25 kwietnia 2014 roku we Frankfurcie.