Diecezja poinformowała, że zakończył się kolejny etap działań restauracyjnych w bestwińskiej świątyni. „Po wnikliwych badaniach artystyczno-stylistycznych konserwatorzy zrekonstruowali głowę św. Katarzyny Aleksandryjskiej oraz krajobraz w północnej blendzie okiennej” – głosi komunikat.

Konserwator zabytków i sztuki sakralnej diecezji bielsko-żywieckiej ks. dr Szymon Tracz powiedział, że „malowidło to było doszczętnie zniszczone przez wybicie otworu okiennego nad zakrystię”. „Rekonstrukcja była konieczna dla estetycznego połączenia dekoracji malarskiej na północnej ścianie prezbiterium. Odsłonięta postać św. Katarzyny jest wyjątkowo dobrze namalowana pod względem artystycznym. Ciekawym elementem jest także monochromatyczne zdobienie parapetu okiennego z motywem uskrzydlonej główki anielskiej” – wskazał.

W bestwińskiej świątyni odnowione zostały również postacie św. Stanisława biskupa i św. Kazimierza królewicza, które znajdują się po obu stronach blendy (wnęka w murze w kształcie okna, ale bez prześwitu – PAP). „Wizerunek św. Kazimierza jest jednym z pierwszych świadectw ikonograficznych po jego kanonizacji w 1602 roku. Jeśli przyjmiemy, że polichromia powstała około 1608 roku, stanowi ona dowód bardzo wczesnego kultu św. Kazimierza na Podbeskidziu” – zauważył ks. Tracz.

Parafia w Bestwinie powstała prawdopodobnie około 1100 roku. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1326 roku. Zawarta jest w dokumencie "Liber rationis decinae sexennalis" i znajduje się w Bibliotece Watykańskiej. Początkowo kościół był drewniany i w takiej formie przetrwał do XVI wieku. Około 1575 roku powstał kościół murowany. Od 1632 roku jest pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Diecezja bielsko-żywiecka podkreśliła, że w opinii specjalistów, bestwińskie polichromie należą do najlepszych tego rodzaju dekoracji malarskich zachowanych na południu Polski.(PAP)

szf/ bar/