Akcja likwidacji krakowskiego getta rozpoczęła się 13 i 14 marca 1943 r. Z 8 tys. mieszkańców getta kilka tysięcy trafiło do obozu koncentracyjnego w Płaszowie, ok. 2 tysięcy zostało zamordowanych na Umschlagplatz getta - dzisiejszym Placu Bohaterów Getta, pozostali trafili do Auschwitz-Birkenau.

Z krakowskiego getta uratowali się m.in. Roman Polański, Ryszard Horowitz z siostrą, Roma Ligocka, Stella Mueller i Miriam Akavia. Obecnie na Placu Bohaterów Getta stoi 70 różnej wielkości krzeseł-rzeźb z metalu, upamiętniających ofiary Holokaustu. Metalowe krzesła-pomniki nawiązują do porzuconych mebli, zalegających plac podczas likwidacji getta.

Co roku w tę rocznicę odbywał się uroczysty Marsz Pamięci, który w tym roku z powodu pandemii został odwołany. Uczestnicy marszu co roku spotykali się na placu Bohaterów Getta, by stamtąd przejść ulicami: Na Zjeździe, Lwowską, Limanowskiego, Wielicką, Jerozolimską do obelisku w Płaszowie – dokładnie tą trasą, którą w 1943 roku przemierzyli krakowscy Żydzi.

W Marszu Pamięci brało udział kilkuset krakowian i coraz więcej gości z zagranicy, w tym krakowskich Żydów mieszkających obecnie w Izraelu oraz ich potomków. W 2019 roku w marszu uczestniczyli m.in. podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP Wojciech Kolarski, ambasador Izraela w Polsce Anna Azari i przewodnicząca Związku Krakowian w Izraelu Lili Haber.

Przed wojną społeczność żydowska stanowiła jedną czwartą mieszkańców Krakowa. Niemcy utworzyli tam getto w marcu 1941 r. Mieszkało w nim blisko 17 tys. żydowskich obywateli Krakowa. Krakowskie getto było jednym z pięciu największych w Generalnym Gubernatorstwie. Pod koniec tego samego roku zamknięto w getcie kolejnych kilka tysięcy Żydów z okolicznych miast i miasteczek. W ciągu 1942 r. zorganizowano w getcie kilka akcji wysiedleńczych, podczas których większość mieszkańców getta wywieziona została głównie do obozu zagłady w Bełżcu.(PAP)

bko/