Chociaż grupa powstała już w 1958 roku (z inicjatywy dwóch braci Bergendy, od których nazwiska ma nazwę), to w historii węgierskiej muzyki rozrywkowej zapisała się znacząco dopiero w latach 70-tych, kiedy z grupy jazzowej (a później bitowo-jazzowej i akompaniującej solistom) przekształciła się w bardziej tradycyjnie rockową, przede wszystkim dzięki świetnemu wokaliście, Ferencowi Demjenowi, i muzycznie bliska była tego, co prezentowały zachodnie Chicago, czy Blood Sweat and Tears, ale nie stroniąc od bardziej rockowego, a nawet hard rockowego czy progresywnego (zwłaszcza na prezentowanym albumie z 1974 roku) podejścia do kompozycji.

Wydany w 1978 roku album, działającej już kilka lat i mającej na koncie udane i ambitne płyty grupy, przedstawił ją w zupełnie nowej, bardziej przystępnej i przebojowej odsłonie, nie tylko instrumentalnej, ale i wokalnej, bowiem to zatrudnienie Steve'a Perry'ego jako głównego wokalisty zapewniło grupie największy sukces i stała się ona znana na całym świecie (utrzymywała popularność do połowy lat 80-tych) serwując po kilka przebojów na każdym albumie, i wbrew temu, co sądzą niektórzy krytycy, wcale nie schlebiała łatwym gustom, ale nadal potrafiła grać z pazurem, finezyjnie i zachwycać poziomem wykonawczym - wystarczy się uważniej wsłuchać.

Audycja jest nadawana we wtorki, czwartki i soboty.

Zobacz: Ramówka 2019 - pasmo główne
Zobacz: Radio Opole 2 Kultura (DAB+)