• Debiutancka płyta bardzo ciekawego tria doświadczonych już wówczas muzyków (jego skład często się zmieniał, a wraz z nim także muzyka) z nietuzinkowym jak na folk-rockowe granie instrumentarium, bo bez klasycznej sekcji rytmicznej. Muzycy osiągali jednak niezwykle silne brzmienie jak na taką odmianę, doskonale współbrzmiąc wokalnie, a wielogłos ten dobrze podkreślał sens tekstów, pozornie wesołych-satyrycznych, poetyckich, ale mądrym przesłaniem, nie schlebiającym tanim gustom.

• Jeden z największych poetów rocka, chociaż termin ten zupełnie nie oddaje fenomenu jego muzyki. Porównywany do Dylana czy Cohena, wykorzystywał o wiele więcej niż oni środków stylistycznych, pozostając niby w obrębie piosenki autorskiej, ale sięgając po blues, jazz, czy specyficznie traktowany prog-rock (nawet w tej wczesnej odsłonie, bardziej klasycznej, utwory rozbudowane są do 9 minut) z wyraźnie pobrzmiewającymi elementami muzyki irlandzkiej (co wynika z urodzenia) i jak mało kto potrafił oprzeć się modom, pozostając sobą.

Do słuchani od 23:05 do 1:00 w nocy zaprasza Witold Sułek. Do autora można napisać tu: witold.sulek@radio.opole.pl