Maanam - "Nocny patrol"
Trzecia płyta zespołu (wydana w 1983 roku), nieco różniąca się od poprzedniczek. Mniej tutaj odniesień do punk czy post punku, dynamicznych, mocnych utworów w szybkich tempach (właściwie tylko "Raz dwa raz dwa"), a więcej utworów mrocznych, klimatycznych, muzycznie spokojniejszych, ale w warstwie tekstowej (nadal wszystkie napisane przez nieodżałowaną Olgę Jackowską) zdecydowanie poważnych (jak inspirowany Stanem Wojennym "Krakowski spleen", czy wypełniona dosyć gorzkimi refleksjami i bardzo filozoficzna "Eksplozja", albo "To tylko tango"). Powstała równolegle wersja angielska była też próbą zaistnienia zespołu na rynku zachodnim, a czy miało to znaczenie podczas komponowania materiału jest kwestią otwartą, wartą zastanowienia.
Trzecia płyta zespołu (wydana w 1983 roku), nieco różniąca się od poprzedniczek. Mniej tutaj odniesień do punk czy post punku, dynamicznych, mocnych utworów w szybkich tempach (właściwie tylko "Raz dwa raz dwa"), a więcej utworów mrocznych, klimatycznych, muzycznie spokojniejszych, ale w warstwie tekstowej (nadal wszystkie napisane przez nieodżałowaną Olgę Jackowską) zdecydowanie poważnych (jak inspirowany Stanem Wojennym "Krakowski spleen", czy wypełniona dosyć gorzkimi refleksjami i bardzo filozoficzna "Eksplozja", albo "To tylko tango"). Powstała równolegle wersja angielska była też próbą zaistnienia zespołu na rynku zachodnim, a czy miało to znaczenie podczas komponowania materiału jest kwestią otwartą, wartą zastanowienia.
Peter Gabriel - "3"
Po niezbyt udanym debiucie w 1977, gdzie artysta tkwił jeszcze nieco w rozkroku, będąc zarówno jedną nogą w okresie Genesis, a drugą w bliżej nieokreślonych nowych wówczas brzmieniach i śmiało można powiedzieć, że poszukiwał dopiero własnego języka muzycznego na nową epokę oraz po mocnej, nowofalowej "dwójce", która okazała się dosyć trudna dla dawnych fanów, na trzeciej płycie Gabriel znalazł nareszcie złoty środek. Jest nowocześnie, a zarazem słychać to, zwłaszcza wokalnie, za co kochali go słuchacze, przejmujące i szczere emocje. Płyta zawiera też pierwsze naprawdę światowe przeboje jak "Biko" czy duet z Kate Bush (nie jedyny w karierze jak się okaże) "Games Without Frontiers". warto też odnotować iż wśród zaproszonych muzyków znalazło się aż dwóch członków King Crimson: Robert Fripp i Tony Levin, a jako perkusista pojawił się dawny kolega z Genesis Phil Collins. ta umiejętność dobierania wyśmienitych muzyków bez wątpienia w dużej mierze wspomogła wielki sukces artystyczny Gabriela, który trwa do dzisiaj.
Po niezbyt udanym debiucie w 1977, gdzie artysta tkwił jeszcze nieco w rozkroku, będąc zarówno jedną nogą w okresie Genesis, a drugą w bliżej nieokreślonych nowych wówczas brzmieniach i śmiało można powiedzieć, że poszukiwał dopiero własnego języka muzycznego na nową epokę oraz po mocnej, nowofalowej "dwójce", która okazała się dosyć trudna dla dawnych fanów, na trzeciej płycie Gabriel znalazł nareszcie złoty środek. Jest nowocześnie, a zarazem słychać to, zwłaszcza wokalnie, za co kochali go słuchacze, przejmujące i szczere emocje. Płyta zawiera też pierwsze naprawdę światowe przeboje jak "Biko" czy duet z Kate Bush (nie jedyny w karierze jak się okaże) "Games Without Frontiers". warto też odnotować iż wśród zaproszonych muzyków znalazło się aż dwóch członków King Crimson: Robert Fripp i Tony Levin, a jako perkusista pojawił się dawny kolega z Genesis Phil Collins. ta umiejętność dobierania wyśmienitych muzyków bez wątpienia w dużej mierze wspomogła wielki sukces artystyczny Gabriela, który trwa do dzisiaj.
Do słuchania od 23:05 do 1:00 w nocy zaprasza Witold Sułek. Do autora można napisać tu: witold.sulek@radio.opole.pl