Bardzo specyficznym zespołem była żeńska grupa wokalna Filipinki. Uwielbiana przez festiwalową publiczność (także w Opolu, gdzie wystąpiły z sukcesami kilka razy) i stacje radiowe, oraz telewizję, nigdy nie trafiła w pełni do uszu spragnionych mocnego big bitowego uderzenia słuchaczy, chociaż towarzyszące im zespoły, jak chociażby Dzikusy, dobrze się w muzyce młodzieżowej odnajdowały. Czy na ten stan rzeczy miały wpływ pełne uroku, ale nieco szkolne teksty, śpiewane ładnymi, ale jednak dziewczęcymi głosami, które raczej kojarzyły się z poprawną i grzeczną akademią, niż prywatką i machaniem marynarką? Po latach wydaje się, że nieco inaczej się na to patrzy, a wiele melodii wspomina z nutką nostalgii - a może jest w tym repertuarze znacznie więcej? Posłuchamy.

Wyjątkowa grupa na kalifornijskiej scenie post punkowej lat 80-tych, nie tylko dlatego, że poza perkusistą tworzyły ją kobiety (chociaż nie pozostaje to bez wpływu, kiedy przyjrzymy się tekstom, oraz uwzględnimy fakt, iż niewiele ich w tej odmianie rocka odniosło sukces), ale ze względu na bardzo sprawne poruszanie się i łączenie różnych elementów muzycznych w oryginalną propozycję, z jednej strony mroczną i chłodną, a z drugiej melodyjną, nieco ironiczną - jak w bardzo znanym coverze "Oh, Pretty Woman", który został zagrany w zupełnie inny sposób, dzięki czemu zyskał zupełnie nowy wymiar i wymowę. Także instrumentalnie zespół nie ograniczał się do klasycznego zestawu, sięgając często po nieoczywiste instrumenty, lub przedmioty, które ze względu na swoje przeznaczenia, instrumentami nie są, ale jak się okazuje, pomysłowy muzyk - artysta, może zagrać na wszystkim.

Audycja jest nadawana we wtorki, czwartki i soboty.

Zobacz: Ramówka 2019 - pasmo główne
Zobacz: Radio Opole 2 Kultura (DAB+)