Manifestacje narodowe odbyły się też w Królewskiej Hucie, Załężu i Zabrzu. Zgromadzeni na wiecach domagali się powrotu śląskich ziem do odradzającej Rzeczypospolitej.
Na wielotysięcznych wiecach, m.in. na wiecu w Domu Polskim w Bytomiu 10 listopada 1918, zgłaszano rezolucje na rzecz niepodległej Polski, w której skład miał wchodzić polski Śląsk.
Już w następnym dniu 11 listopada 1918 roku została wydana odezwa Tymczasowej Naczelnej Rady Ludowej w sprawie powrotu ziem zaboru pruskiego do zjednoczonej Polski.
Rada na czele której stał Komisariat Rządzący w skład którego wchodzili ks. Stanisław Adamski, Adam Poszwiński, Władysław Seyda i Wojciech Korfanty zaproponowała ustalenie granicy zachodniej pozostawić kongresowi pokojowemu.
W wydanym oświadczeniu członkowie Rady stwierdzali m.in.: Jako Wasza władza przełożona odzywamy się do Was, Górnoślązaków, abyście dołożyli wszystkich sił , by wielki ten przewrót polityczny i gospodarczy w życiu waszem, jakim jest połączenie Górnego Śląska z Polską odbył się w możliwym spokoju, bez szkody dla życia i mienia ludzkiego a z największą dla was i państwa polskiego korzyścią.
W odpowiedzi już w styczniu na Górnym Śląsku został ogłoszony stan oblężenia. Zniesiono nietykalność osobistą, wojsko uzyskało prawo dokonywania rewizji i aresztowań polskich działaczy. Zabroniono zwoływania polskich wieców i wprowadzono godzinę policyjną. Stan taki utrzymywał się przez pół roku.
Pomimo represji organizacje polskie zdołały ponownie wyprowadzić w pierwszych dniach maja na ulice śląskich miast wielotysięczne manifestacje . Ze strony niemieckiej wzmogły się szykany i represje. Do aresztu trafiło 160 polskich działaczy narodowych. Pozostali musieli się zakonspirować lub z obawy przed aresztowaniem opuścić Śląsk.
Już od czasów bismarckowskich Polacy byli zorganizowani przeciw działaniom germanizacyjnym. Związek Wojacki , który oczekiwał na przyjazd armii gen Hallera nie doczekał się wodza opatrznościowego.
Tymczasem w środowiskach propiłsudczykowskich podjęte zostały działania w wyniku których powstała organizacja o charakterze wojskowym i politycznym. Przybrała nazwę Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Ślaska. Jednym z jej głównych celów była właśnie walka o przyłączenie Górnego Śląska do Polski.