- Granie daje satysfakcję, jakąś tam formę spełnienia. Spotkaliśmy orkiestrę, której kompletnie nie znamy, ale każdy, kto gra na podobnym instrumencie padł sobie w objęcia w zasadzie i już jesteśmy, że tak powiem "po słowie". To radość bycia ze sobą. Rzucamy wszystko i jedziemy grać. Każdy z nas jest kim innym z zawodu: lekarze, przedsiębiorcy, budowlańcy, a w orkiestrze jesteśmy wszyscy równi. Tu możemy poznać różne orkiestry, co roku, mamy też możliwość poznawania nowego repertuaru, także zmierzenia się z nowym, naszym repertuarem. To dla nas duże doświadczenie.

- Mój tato grał, mój brat grał. Tato mi zaproponował już w gimnazjum, żebym wstąpił do orkiestry. Rozwijam się cały czas, są różne wyjazdy: Francja, Hiszpania, Niemcy. Moja cała rodzina jest muzykalna, ale w orkiestrach wszyscy grali na puzonach.

Prószkowska Parada Orkiestr została zorganizowana po raz 10.