IX Symfonia D-dur to w dorobku Gustava Mahlera dzieło szczególne. Powstała pod koniec życia kompozytora, już po Pieśni o ziemi. Razem z nią i z Adagiem z niedokończonej X Symfonii składa się na tryptyk późnych dzieł Mahlera, który od samego początku był interpretowany jako „pożegnalny”. Komentatorzy na czele z zaprzyjaźnionymi z Mahlerem dyrygentami – Bruno Walterem czy Willemem Mengelbergiem, uważali że kompozytor był świadomy zbliżającej się śmierci i że przeczuwał to w swoich dziełach. Sam kompozytor wskazywał w swojej korespondencji, że najbliższa temu dziełu jest… jego IV Symfonia, która również opowiada o przemijaniu. Oczywiście nadal pozostaje otwartym pytanie: jak odbieralibyśmy to dzieło, gdyby Mahler dożył osiemdziesiątki i napisał, powiedzmy, pięć kolejnych symfonii? Tak się niestety nie stało.

Do słuchania od 22:05 do północy zaprasza Marzena Mielcarek. Z autorką można kontaktować się mailowo: marzena.mielcarek@radio.opole.pl

Więcej informacji na podstronie Klasyka w Radiu Opole.

Audycja ma też swój profil na Facebooku – zobacz tu: Klasyka wieczorową porą.