- Na przestrzeni kilkudziesięciu lat nie zmieniła się zasada, ale metody wychowawcze - zauważa kpt. Katarzyna Idziorek, rzecznik prasowy dyrektora okręgowego służby więziennej w Opolu. - O ile my widzimy różne metody, arteterapia, terapia poprzez programy resocjalizacyjne, przez działalność charytatywną, o tyle sto lat temu nikt w tym kierunku na pewno nie patrzył. Głębiej wchodzimy w człowieka, głębiej patrzymy w jego zmianę, staramy się, aby tych ludzi do przestępstwa powracało jak najmniej - dodaje.

Zdaniem Katarzyny Idziorek sto lat temu nie zakładano, że poprzez różnorodność działań można zmienić człowieka osadzonego. - Praca kształtuje charakter. Osadzony ma poczucie, że nie odbywa bezczynnie kary, tylko spłaca dług społeczny - dodaje.