- Zastawka mitralna zapobiega cofaniu się krwi z lewej komory serca do lewego przedsionka i do płuc. 77-letnia pacjentka miała trudności z oddychaniem, była stale zmęczona i odczuwała silne duszności nawet, kiedy odpoczywała. Operacji na otwartej klatce piersiowej kobieta mogłaby nie przeżyć - mówi docent Jerzy Sacha, koordynator Pracowni Hemodynamiki w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym w Opolu. - W tym przypadku ten zabieg trwał w sumie od znieczulenia 3 godziny. To są zabiegi precyzyjne, które wymagają wiele cierpliwości, nie śpieszenia się. Nie ma bólu w klatce piersiowej, nie ma gojenia się rany w mostku. To jest zupełnie inny wymiar medycyny. Rozmawiałem z pacjentką w zasadzie dwie godziny po zabiegu, na drugi dzień już spokojnie mogła chodzić.

- Kardiologia staje się coraz bardziej inwazyjna, a kardiochirurgia mniej inwazyjna. Miejscem gdzie przenikają się te dwie dziedziny jest sala hybrydowa - mówi Piotr Feusette, I zastępca kierownika Kliniki Kardiologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Opolu. - Stąd też myślimy o współpracy z Narodowym Funduszem Zdrowia. Liczymy na to, że on będzie mógł wspomóc nas w takich zabiegach, które są poza katalogiem świadczeń, ale otwierają drogę dla naszego życia, dla naszych wspólnych pacjentów. Przede wszystkim tym pacjentom trudnym, którzy już z różnych przyczyn, ze względu na różne obciążenia wiekiem, innymi chorobami, nie kwalifikują się do leczenia klasycznego, dajemy nadzieję na dalsze życie, na lepsze życie w lepszej kondycji.

Taka współpraca umożliwi opolskim lekarzom przeprowadzanie coraz trudniejszych zabiegów w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym.