Na uwagę zasługuje fakt, że ponieważ miasto Koźle było twierdzą, to w myśl ówczesnych przepisów nie można było w jego bezpośrednim sąsiedztwie budować podejrzanych obiektów i instalacji. Dlatego linię kolejową i stację wybudowano w pobliskim Kędzierzynie, co zapoczątkowało szybki rozwój tej miejscowości.
Towarzystwo Kolei Górnośląskiej była prywatnym przedsiębiorstwem i jako takie nastawiona była na nieustanny rozwój. Dlatego też w późniejszym okresie zbudowało lub przejęło w użytkowanie dziesiątki innych linii kolejowych i przedsiębiorstw, jak np. Górnośląskie Koleje Wąskotorowe, stając się w II połowie XIX wieku jednym z największych przedsiębiorstw kolejowych w Europie.
Zanim jednak do tego doszło trzeba było przejść długą drogę. Pierwszy projekt połączenia kolejowego Górnego Śląska z Wrocławiem opracował w 1816 roku Carl Johann Bernhard Karsten. Jego trasa miała być dwutorową 200-kilometrową magistralą dla napędzanych parą pociągów przeznaczonych głównie do transportu węgla kamiennego, z możliwością uruchomienia przewozów osobowych. Projekt upadł gdy obliczono, że transport węgla Odrą jest tańszy.
Dopiero 20 lat później - w roku 1836 - powstał powołany przez śląskich przemysłowców Komitet Założycielski Kolei Górnośląskiej, na czele którego stanął prezydent rejencji opolskiej hrabia Püchler.
Gdy w sierpniu 1840 roku Kolej Górnośląska otrzymała z Ministerstwa Finansów Królestwa Prus obietnicę otrzymania koncesji rozpoczęły się zażarte dyskusje o trasę przyszłej linii kolejowej. O ile wytyczona niemal od linijki trasa z Wrocławia do Opola nie budziła większych wątpliwości, to dalej nie było tak łatwo, bo rozważano aż trzy warianty samego wyprowadzenia linii kolejowej poza powiat opolski. Aby nie tracić czasu rozpoczęto jednak budowę zachodniego odcinka torów i tak 22 maja 1842 roku w atmosferze festynu pierwszy pociąg przejechał z Wrocławia do Oławy. Już 3 sierpnia tego samego roku linię przedłużono do Brzegu, a 29 maja 1943 roku pierwszy pociąg wjechał do Opola.
W międzyczasie w październiku 1842 zatwierdzony ostateczny przebieg trasy z Opola do Nowego Bierunia. 2 października 1845 roku otwarto odcinek y Kędzierzyna do Gliwic, a dwa tygodnie później przedłużono trasę do Świętochłowic.
Nie zrealizowano jednak projektu budowy torów aż do Nowego Bierunia. Budowę liczącej nieco ponad 193 km linii kolejowej zakończono w Mysłowicach. Uroczystego otwarcia ostatniego odcinka dokonał król pruski Fryderyk Wilhelm IV.
Pierwsze pociągi osobowe pokonywały trasę z Wrocławia do Mysłowic w sześć i pół godziny. Linię osobową początkowo obsługiwało sześć składów. Bilet z Mysłowic do Wrocławia kosztował w klasie trzeciej 73 srebrne grosze, w drugiej - 119, a w pierwszej - 159 groszy.
Początkowo niedoceniana kolej została w końcu uznana za strategiczną gałąź gospodarki, toteż w roku 1883 rząd Prus dokonał nacjonalizacji tej branży i Kolej Górnośląska stała się częścią pruskich Królewskich Kolei Państwowych.