- Pierwszy raz na wieżę wszedłem 1 czerwca 1990. Kupę czasu, tu się zmieniali prezydenci a ja cały czas sobie spokojnie gram i się z tego cieszę - mówi opolski hejnalista, który przypomina, że hejnał powstał w 1952 roku i kiedyś brzmiał krócej, ale potem dodano do niego wątek z sygnału festiwalu polskiej piosenki i tak pozostało do dzisiaj.

- Dla mnie pierwszym sygnałem, aby chwycić za trąbkę są dzwony z okolicznych kościołów. Wówczas wychodzę i gram cztery razy, co budzi zainteresowanie wśród zgromadzonych na rynku. Niekiedy to nawet przebiegają z jednej strony na drugą a często biją mi brawa - dodaje z uśmiechem

- Lubię tę swoją prace, ponieważ żyję sobie w takim tzw. trójkącie. Mieszkam na Osmańczyka, prowadzę zakład zegarmistrzowski przy Placu Kopernika, a gram na ratuszowej wieży - mówi Ciuła.

Zwraca też uwagę na kwestię zastępstwa.

- Ja też potrzebuję, żeby ktoś mnie czasem zastąpił, ponieważ nigdy hejnału nie odgrywam z taśmy czy płyty cd. Niestety, nie ma chętnych, ponieważ albo ktoś się uczy albo pracuje. Nie ma ludzi, którzy byliby dostępni 24 godziny na dobę - podkreśla Tadeusz Ciuła, który wspomina, że gdy wszedł na ratuszową wieżę po raz pierwszy, to wokół wszystko było szare i brudne, a teraz Opola wygląda o wiele ładniej.