Były one zwalczane przez Kościół, więc kultywowano je w małym gronie rodzinnym lub sąsiedzkim.

- Część z nich miała charakter matrymonialny i przypomina zwyczaje andrzejkowe – mówi Elżbieta Wijas-Grocholska, etnografka, była pracownica Muzeum Wsi Opolskiej.

- Dziewczęta wychodziły z Wigilii i nasłuchiwały, z której strony zaszczeka pies. To oznaczało, że stamtąd przyjdzie przyszły mąż. Przed Wigilią urywano też gałązkę wiśni, wsadzano ją do dzbanka z wodą i jeśli na Wigilię zakwitła, to oznaczało to wyjście za mąż - mówi Wijas-Grocholska.

Liczono też drewka przyniesione do izby. Parzysta liczba wskazywała na życie w parze.