Historia uroczystości Bożego Ciała sięga średniowiecza. Została ustanowiona przez papieża Urbana IV w 1264 roku pod wpływem objawień błogosławionej Julianny z Cornillon z Francji. W 1209 roku wielokrotnie ukazywała się jej jasna tarcza księżyca z zarysowaną na jego tle ciemną plamą. Zinterpretowano to jako znak, że wśród świąt kościelnych brakuje dnia poświęconego Najświętszemu Sakramentowi.

W Polsce święto jest obchodzone od 1320 roku. Procesje z Najświętszym Sakramentem zostały wprowadzone później – około XV wieku.

W Polsce od czasów rozbiorów uroczyste procesje Bożego Ciała łączyły się z manifestowaniem przynależności narodowej. Uczestniczyło w nich duchowieństwo, cechy rzemieślników, bractwa kościelne, szkoły, wojsko i rzesze wiernych. W okresie PRL władze państwowe i partyjne zakazywały swym członkom uczestniczyć w procesji Bożego Ciała, a nawet nakazały organizować konkurencyjne zabawy ludowe dla wojska i młodzieży. Po zmianach ustrojowych w 1989 roku w centralnej procesji Bożego Ciała w Warszawie, obok Prymasa Polski, biorą udział członkowie najwyższych władz państwowych.

Procesje z Najświętszym Sakramentem podczas Bożego Ciała odbywają się w kościołach lokalnych we wszystkich regionach świata. Są nie tylko wyrazem ludowej pobożności, lecz przede wszystkim wyznaniem wiary jej uczestników w tajemnicę eucharystii. Niektórzy teologowie średniowieczni kwestionowali obecność Chrystusa w eucharystii, uważając ją jedynie za symbol. W odpowiedzi biskup Robert w 1246 roku ustanowił uroczystość Bożego Ciała dla diecezji w Liège. 18 lat później w 1264 roku, papież Urban IV wprowadził ją w całym Kościele.

Informacyjna Agencja Radiowa/IAR/E.Porycka/E.Leo/dok.
(oprac. WK)