To wielki dar dla tej wioski w Ugandzie, położonej na odludziu, bowiem wszyscy korzystają z brudnego, powierzchniowego ujęcia wody.

- Piją wodę z płytkiej sadzawki, zielonej, która stanowi także wodopój dla zwierząt zarówno dzikich, jak i domowych. Niakagongo, to niewielka osada, licząca 200 osób, przy czym 80 stanowią sieroty. Znajduje się tam bowiem ochronka, której pomagają nysanie, powiązani rodzinnie z Ugandą – mówi Edward Hałajko.

Dyrektor muzeum dodaje, że kopanie studni nie było łatwe, zatrudniono tam także lokalnych robotników. Nysanie zorganizowali dla sierot również wielki, kolorowy festyn z atrakcjami i sutym poczęstunkiem.

- Było wiele radości. Chyba pierwszy raz dzieci mogły się najeść do syta, bo panuje tam wielka bieda – mówi Hałajko.

Na tym nie koniec nyskiej pomocy sierocińcowi w Ugandzie. W studni należy zainstalować jeszcze pompę - najlepiej solarną. Będą też nadal organizowane zbiórki wsparcia dla sierot, które w ubiegłym roku dostały w prezencie od nysan plac zabaw.