- Gdyby nie Stanisław Kramarczyk, nie byłoby tak bogatego w zbiory nyskiego muzeum. To on, tuż po wojnie, często z narażeniem życia, odzyskiwał i przywoził do Nysy zagrabione lub przechowywane gdzieś daleko dzieła. Nie miałam okazji go poznać osobiście, za to pracowałam pod okiem kolejnego dyrektora, Franciszka Pikuły, który zaproponował mi zresztą pracę w muzeum - wspomina dr Małgorzata Radziewicz.

Pikuła był człowiekiem renesansu, wielu pasji i zawodów, był artystą, malarzem, grafikiem.

- Nie był miły w codziennych kontaktach, raczej ponury i zamknięty w sobie, bardzo zasadniczy, ale to od niego nauczyłam się pracy muzealnika i nikt nie miał takich jak on wizji aranżacji wystaw i koncepcji pracy ze zbiorami - mówi Radziewicz.

Dodajmy, że zarówno Stanisław Kramarczyk, jak i Franciszek Pikuła byli szykanowani przez ówczesne komunistyczne władze, włącznie z późniejszym zakazem wstępu do muzeum. Obecnie zajmują w tej placówce należne im miejsce. Powstała wystawa prezentująca ich sylwetki i twórczość.