- W rodzinach śląskich najbliższa rodzina była pojmowana jako ta, która mieszka w danym gospodarstwie - mówi Elżbieta Oficjalska. - Jeżeli mieszkali na przykład teściowie z dziećmi i wnukami, to w takim gronie obchodzono Wigilię i pierwszy dzień świąt. Drugi dzień świąt był tym czasem odwiedzania się w polskiej tradycji szlacheckiej. Był to czas kuligów, właśnie od tego momentu. I przez cały karnawał się tak jeździło od dworu do dworu i w ten sposób się obchodziło święta.

Drugi dzień świąt był czasem zabawy. - Popularną rozrywką wśród młodych chłopców na dworze było strzelanie z bata - dodaje etnografka. - Oni właśnie stawiali się przed dziedzicem, przed dworem i wtedy strzelali z tych batów. Chodziło o to, kto najgłośniej z tego bata strzeli, żeby taki hałas największy był. A to też miało właśnie związek z zaświatami, które włączały się bardzo w życie w tym okresie. Uważano, że hałas przynosi życie, a jednocześnie odgania złe duchy.

Pierwszy i drugi dzień świąt były jednocześnie czasem robienia sobie psikusów np. zdejmowania furtek, malowania klamek czy zamalowywania okien.