- Po pierwszej wojnie światowej zaczęli wodzić niedźwiedzia w Krępnej – mówi Karol Gołąbek.

- Ubieramy się i chodzimy od domu do domu – dodaje Janusz Thomys.

- Grupa nasza liczy z 20 osób. Szandara, czyli policjant albo żandarm, niedźwiedź, trajber, czyli myśliwy – wylicza Adrian Plichta.

- Ja jestem małym niedźwiedziem – mówi Kacper Gołąbek.

- Niedźwiedź chodząc po całej wsi, od gospodarstwa do gospodarstwa, jest winny całemu złu, które na to gospodarstwo w danym roku przyszło. Na koniec, na zabawie, niedźwiedź zostaje zabity, co jest równoznaczne z tym, że całe nieszczęścia, całe zło, ma zostać wygonione – wyjaśnia Marek Gołąbek.

Wodzenie niedźwiedzia, poza Krępną, kultywowane jest również z innych częściach województwa, m.in. w powiatach strzeleckim i oleskim.