Kilkuset rycerzy z 80 bractw z Polski, Rosji, Litwy, Łotwy, Estonii, Białorusi, Ukrainy i Czech walczyło i ucztowało podczas Pierwszego Międzynarodowego Turnieju Rycerskiego w hali "Okrąglak" w Opolu.
Walczący po raz pierwszy na tak dużej imprezie pod dachem rycerze odnosili prawdziwe, na szczęście niegroźne rany. Zdaniem szambelana opolskiego bractwa i organizatora turnieju Andrzeja Kościuka, dotąd nikt w Europie nie pokusił się wcześniej o zorganizowanie tak dużej imprezy w hali.
Na opolskim turnieju byli zbrojni w kolczugach, napierśnikach a nawet w niemal pełnej zbroi płytowej. Nie zabrakło również Wikingów. Kulminacyjnym punktem opolskiego turnieju była bitwa, która rozpoczęła się od kłótni w karczmie.
Przed otwarciem turnieju jego uczestnicy, wraz z opolskim biskupem pomocniczym ks. Pawłem Stobrawą, pomodlili się w intencji ofiar zamachu w Madrycie, ich rodzin i bliskich.
Żeby zostać członkiem bractwa, trzeba znać rycerskie zasady, kodeks honorowy i przynajmniej trzy dawne tańce. Początkujący mogą w walce używać tylko broni drewnianej; aby móc walczyć bronią ze stali, trzeba mieć skończone 16 lat. Zgoda na używanie stalowego oręża poprzedzona jest pasowaniem na giermka.
Kodeks rycerski zakłada m.in. dyscyplinarne wykluczenie z udziału w turnieju za obrazę kobiety. "To rodzaj dyskwalifikacji, a zła opinia podąża w ślad za sprawcą takiego czynu" - tłumaczy Kościuk. Jego zdaniem, uczestnictwo w bractwie ma także walory wychowawcze, bo rycerskie zasady postępowania są ze wszech miar godne naśladowania.

(PAP)