Dawno Dawno temu do Opola na turniej przybył Dzielny junak Bogumił ze Šternberka mimo, że pochodził z jednej z najstarszych familii w Królestwie Czech i Marchii Morawskiej sam nie posiadał zbyt wiele. Właściwie miał tylko miecz, dobre chęci i Herb. Kiedy rozpoczęto turniej rycerz złotej gwiazdy stał się faworytem.

Co było dalej ? Posłuchacie!

Dawno, dawno temu, w Skarbiszowicach mieszkał kmieć imieniem Achim. W pocie czoła uprawiał ziemię, ale na przednówku kiszki pruskiego marsza mu grały. Z tej przyczyny, wieczorami wielokrotnie marzył, o odmianie nędznego losu.

Co było dalej? Posłuchajcie!

Dawno, dawno temu, panem na tułowickim zamku był rycerz imieniem Dyl Sprawiedliwy. W skarbcu chował skrzynie florenów pełne, ale z powodu samotności cierpiał straszliwie. Dlatego, kiedy książę opolski – Kazimierz - na krucjatę, do Ziemi Świętej, ruszył, tułowicki władyka również w jego hufcu się znalazł.

Co było dalej? Posłuchaj!

Dawno, dawno temu – przed lat z górą tysiącem - czeska kraina krwią bratnią spłynęła, albowiem konflikt okrutny wybuchł, między rodami Przemyślidów i Sławnikowiców. Przyczyną nieszczęścia była – jak zawsze - rywalizacja o władzę i wpływy. Wyrzynano się bez pardonu i gdy syn Sławnika – biskup praski, święty Wojciech - zobaczył, jak okrutny los spotkał jego familię, postanowił schronić się w kraju Polan, gdzie Bolesław Chrobry władał.

Co było dalej? Posłuchaj!

Dawno, dawno temu, w XVII wieku, straszny konflikt poróżnił katolików z protestantami. Militarne zmagania trwały trzydzieści lat. Ziemię śląską pustoszyły wtedy armie, idące pod rozmaitymi sztandarami, ale zjednoczone przekonaniem, że sam Bóg ku zwycięstwu je prowadzi. Kiedy w końcu zawarto pokój, w wielu miastach i miasteczkach biły dzwony, a ocaleni dziękowali Najwyższemu, że powstrzymał szaleństwo mordu i pożogi. Tak było też w Głuchołazach, gdzie jako symbol pojednania, w imię Boże, zasadzono na rynku dorodne drzewo. Wśród ludzi radość była ogromna, lecz smutek ogarnął szatana, ponieważ gwałtownie zmalała liczba dusz, idących w ogień piekielny. Dlatego, w księżycową noc, wysłał zastępy skrzydlatych biesów, z rozkazem, aby skaziły człowiecze serca podejrzliwością i napełniły wiarą w podstępne wiedźmy. Nie trzeba było długo czekać, by te zgubne knowania owoc przyniosły i u podnóży gór kruszcowych rozpoczęło się zbiorowe polowanie na czarownice.

Co było dalej? Posłuchaj!

Dawno, dawno temu, nad Stawem Kalicha, w osadzie Grobla, żył ubogi rolnik imieniem Maks. Miał kawałek pola, które uprawiał zardzewiałą radlicą i często, na przednówku, głodował. Pewnego dnia, gdy przedwiośnie rozbłysło pierwszymi, ciepłymi promieniami Słońca, wyszedł przed chałupę i odsunął płaski kamień, pod którym skrywał żółciutką od kruszcu monetę.

Co było dalej? Posłuchaj!

Dawno, dawno temu, nieopodal piastowskiego Opola, stała kuźnia kowala Mikołaja. Jego ród przybył spod Kutnej Hory, gdzie zręczny rzemieślnik miał wielu krewniaków, którzy kopali srebro i opływali we wszelkie dostatki. Żona kowala – Jana – często mu ten fakt wypominała, bo po tatarskim najeździe nie było na Śląsku zbyt wielu koni do podkucia i niejednokrotnie musiała z mężem biedować.

Co było dalej? Posłuchaj!

W Roku Pańskim 1532, za dzisiejszymi Gosławicami, na ziemi Martina zwanego Kalichem, założono ogromny staw rybny, którym zarządzał Urząd Książęcy w Opolu. Akwen ów miał powierzchnię około 800 hektarów i obejmował obszar trzech, zatopionych wsi. Rocznie odławiano tam prawie dwa miliony ryb, które następnie trafiały do Wrocławia i Krakowa, a nawet na cesarski stół w Pradze.

Co było dalej? Posłuchaj!

Dawno, dawno temu, kiedy plemię Opolan zapomnianych bogów czciło, wyszła na świat, z czeluści Nawii, czyli zaświatów słowiańskich, w sine szaty odziana – Sucha Kostucha. Była to zmora, od Dniepru po Łabę, ziemię żarem paląca. Odra zamieniła się wtedy w ciek wątły, który bez zmoczenia łydki przejść można było. Z tej przyczyny przerażeni grodzianie na Ostrówku wiec zwołali i radzić zaczęli. Jako pierwsi przemówili kapłani, przepowiadając, że kto ofiary z potomstwa, na bagnach nie złoży, temu męczarnie straszliwe Sucha Kostucha zgotuje. Lud nie był zbyt kontent z takiego rozwiązania, dlatego innego uporczywie szukał.

Co było dalej? Posłuchaj!

W dziejach Opola było dużo epizodów wojennych, ale jeden z najgorszych wydarzył się w 1632 r., gdy miasto zdobyli Szwedzi. Okupacja trwała dwa lata i kosztowała zawrotną sumę dziesięciu tysięcy florenów. Najeźdźcy zachowywali się, jak barbarzyńcy w ogrodzie, plądrując mieszczańskie kamienice i klasztor franciszkanów.

Co było dalej? Posłuchaj!