Franciszka Czok urodziła się 25 marca 1868 roku w robotniczej rodzinie w Luboszycach pod Opolem. Koniec XIX wieku to czas, kiedy na Śląsku wiele młodych kobiet emancypowało się z dotychczasowego stylu życia.

Tak też było z Franciszką Czokówną, która po ukończeniu szkoły powszechnej i kursów robót ręcznych postanowiła żyć na własny rachunek i sama zarabiać na swoje utrzymanie.

Pracowała więc w zakładach modziarskich w Katowicach, Lipsku i w Hamburgu by ostatecznie założyć własną pracownię robót ręcznych w Opolu. Gdy zbliżała się do trzydziestki, będąc już osobą samodzielną i bardzo niezależną poznała Bronisława Koraszewskiego, wydawcę ukazującej się od 1890 roku w Opolu „Gazety Opolskiej”.

Bronisław był od niej starszy o cztery lata, młodzi przedsiębiorcy przypadli sobie do gustu i w efekcie tego 21 kwietnia 1901 roku wzięli ślub. Od tej pory Franciszka stała się jednym z najbliższych współpracowników swego męża w walce o polskość Śląska.

Jej doświadczenia biznesowe przydały się gdy przejęła prowadzenie formalności wydawnictwa męża. Założyła przy wydawnictwie polską księgarnię, z której dochody często przeznaczała na spłatę grzywien nakładanych przez władze na jej męża. Zaangażowała się także mocno w działalność polskich stowarzyszeń, występowała w polskim teatrze amatorskim, śpiewała też w polskim chórze.

Była jedną z prelegentek na pierwszym w dziejach śląska wiecu kobiet polsko-katolickich w Bytomiu w maju 1904 r., podczas którego wygłosiła referat o niemczeniu dzieci polskich. Była też aktywną polską działaczką w okresie plebiscytowym.

To z jej inicjatywy powstało polskie czasopismo niemieckojęzyczne "Der weisse Adler" czyli "Biały Orzeł", skierowane do osób słabo znających język polski, które okazało się wielkim sukcesem. W okresie powstań śląskich pełniła służbę jako łączniczka Kilkakrotnie przeżyła napaść niemieckich bojówek na wydawnictwo i mieszkanie.

W roku 1919 została wybrana radną miasta Opola, pełniła też funkcję męża zaufania Polskiego Komitetu Plebiscytowego w Opolu oraz członka Komisji Mieszanej przy Komisji Międzysojuszniczej. W roku 1920 r. została wybrana przewodniczącą opolskiego Towarzystwa Polek. Po podziale Śląska wraz z mężem przeniosła się do Katowic, wtedy też podjęła pracę nauczycielki w Łagiewnikach Śląskich.

Franciszka Koraszewska zmarła 8 grudnia 1947 r. w Katowicach.