Rafał Wojaczek, urodził się 6 grudnia r. 1945 w Mikołowie. Zaliczono go w poczet poetów wyklętych, a mianem tym określa się w polskiej literaturze twórców II połowy XX wieku, którzy poprzez swój tryb życia obfitujący w liczne skandale obyczajowe zostali odrzuceni przez współczesnych. Ich twórczość spotykała się z uznaniem zazwyczaj dopiero po ich najczęściej szybkiej śmierci. Tak było także z Rafałem Wojaczkiem.

Dzieciństwo spędził w Mikołowie i Katowicach. W kwietniu roku 1962 dokonał pierwszej próby samobójczej. Pod nieobecność rodziców odkręcił gaz i leżąc w wannie podciął przeguby obu rąk.

Wcześniejszy powrót rodziców zdołał zapobiec śmierci poety. W efekcie zdarzenia zarejestrowano go w poradni antyalkoholowej. W tym samym roku przeprowadził się z ojcem do Kędzierzyna, gdzie uczuł się początkowo w liceum przy ul. Kozielskiej 28, a następnie w liceum ogólnokształcącym dla pracujących gdzie w maju 1963 roku zdał maturę.

Wcześniej jednak podjął kolejną próbę samobójstwa tymi samymi co poprzednio metodami i z takim samym skutkiem. Po fakcie tak o tym napisał: „Obraz był ładny - kałuża krwi, coraz więcej jej było i ciągły syk ulatniającego się gazu…”

W lipcu tego samego roku wstąpił na studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Już w roku 1964 przerwał studia i wyjechał do Wrocławia, gdzie mieszkał jego brat Andrzej.

We Wrocławiu imał się dorywczo różnych zajęć, pracował m.in. jako dyspozytor Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania. Równocześnie w roku 1965 zadebiutował jako poeta.

W roku 1969 wydrukowano jego pierwszy tom wierszy pt. „Sezon”, który spotkał się ze znakomitym przyjęciem czytelników i krytyków. Niestety ciągle pogrążał się w depresji i alkoholizmie.

Nieustannie prowokował otoczenie i wszczynał bójki, wielokrotnie podejmował próby samobójcze. Wkrótce trafił na pewien czas do szpitala psychiatrycznego.

W roku 1970 ukazał się jego drugi zbiór wierszy zatytułowany „Inna bajka”. Głównymi tematami jego poezji były śmierć, miłość, fascynacja kobiecością i erotyzmem. Uparcie penetrował mroczne zakątki ludzkiej duszy, badał lęki, niepokoje i obsesje.

11 maja 1971 r. Rafał Wojaczek zmarł w efekcie przedawkowania różnych leków, m.in. valium. Pochowano go na Cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu. Po jego śmierci opublikowano jeszcze sześć tomów jego poezji oraz fragmenty prozy. Jego utwory wykorzystywało wielu artystów scenicznych i piosenkarzy.