Mhm... łatwo powiedzieć, jak się ma do roboty kilka kroków.

Ja do pracy mam kawałek, ale tę zachętę prezydencką do odstawienia auta odczułem właśnie na własnej skórze, bo Miejski Zarząd Dróg wysłał mi skumulowane mandaty za brak biletu parkingowego – na dość pokaźną sumkę. To znaczy, bilet za szybą był, ale nieaktualny, gdyż – wie to każdy, kto cokolwiek załatwia w mieście – nie zawsze się da wyjść i na czas dokupić nowy.

Tak czy tak, w Polsce używanie samochodu kończy się nie tylko ogromnymi wydatkami na wciąż drożejące paliwo, ale i mandatami, które potrafią wygryźć dziurę w kieszeni sprawniej niż doberman.

Ja z ogromną rozkoszą zrezygnuję z codziennego wbijania się samochodem w jelita Opola, pod warunkiem, że mi ktoś na jego obrzeżach wybuduje parkingi skomunikowane z centrum siecią sprawnych autobusów. No i że za te parkingi nie trzeba będzie płacić kroci, niczym pijanemu chytremu góralowi na Rusinowej Polanie.

Ja rozumiem, że miasto musi popierać takie antysamochodowe akcje, bo raz, że czuje presję silnego lobby medialnego, gdzie zarobki są tak małe, że dziennikarza nie stać na samochód, więc nienawidzi każdego, kto go ma. A dwa, że skoro powołało się oficera rowerowego i dało mu etat, to trzeba czasem uzasadnić sens jego roboty. A na marginesie, to może by ratusz stworzył stanowisko oficera obiadowego? Chętnie wystartuję w konkursie. Będę się obżerał na koszt podatnika po opolskich lokalach, a potem pisał z tego sprawozdania, raporty, zalecenia i polecenia. Panie prezydencie, jestem na diecie, wystarczy mi pół etatu.

Zmierzajmy do puenty... Otóż w sytuacji jak opisana przed chwilą - nawoływanie ratusza, abyśmy przestali korzystać z samochodów w mieście, przypomina nieco argumentację nieudolnego dyrektora hotelu, w którym nie ma łazienek, a tylko wywieszki obwieszczające triumfalnie, że „częste mycie skraca życie”.