Józef Paczosa urodził się w r. 1928 w Biłce Szlacheckiej pod Lwowem. Podczas II wojny światowej w jego rodzinnej miejscowości bardzo sprawnie działała samoobrona oparta na strukturach Armii Krajowej, toteż on sam, gdy w roku 1943 skończył 16 lat, złożył przysięgę żołnierza AK, w której szeregach brał udział w walkach z ukraińskimi nacjonalistami.

Latem 1944 roku został wcielony do armii generała Berlinga i skierowany na kurs podoficerski do obozu w Majdanku pod Lublinem. Po ukończeniu kursu, prowadząc konwój z zaopatrzeniem do Grodna, został ogarnięty przez oddział antykomunistycznej partyzantki, do którego przyłączył się wraz z grupą podległych sobie żołnierzy, tym samym dezerterując z armii Berlinga.

W lipcu 1945 r. wraz z nielicznymi niedobitkami oddziału udało mu się wydostać ze słynnej obławy augustowskiej. Ocalili życie, ukrywając się przez miesiąc przed pościgiem i sowieckimi samolotami na niewielkiej wysepce pośród bagien. Po latach konieczność trwania bez żywności i leków, obok umierających z ran kolegów, wspominał jako jedną z najtrudniejszych chwil w życiu.

Uznany przez komunistyczne władze za poległego zdołał się przedostać do Gościęcina pod Koźlem, gdzie przesiedlona została z Biłki Szlacheckiej jego rodzina. Tu wstąpił do tzw. gościęcińskiej grupy zrzeszenia Wolność i Niezawisłość o nazwie Olimpia. Wraz z jej członkami został aresztowany we wrześniu 1949 r.

Sądzony w pokazowym procesie w Koźlu, wraz z 25 innymi żołnierzami grupy Olimpia, otrzymał wyrok 16 lat więzienia. Kilka pierwszych lat wyroku przepracował w kamieniołomach w Strzelcach Opolskich, gdzie nabawił się pylicy.

Zwolniony z więzienia w roku 1956 założył rodzinę i osiadł w Łąkach Kozielskich, gdzie pozostał do końca życia.
Józef Paczosa zmarł 27 września 2015 roku.

Historie żołnierzy wyklętych związanych z Opolszczyzną prezentujemy w ramach cyklu „A kto chce być wolnym, a kto chce być sługą…”. /Odcinki emitowane 29.02-04.03 od poniedziałku do piątku, godz. 8:40, powtórka o 14:40/