- Prowadzimy szeroko wymiarową politykę prorodzinną w mieście. Do radnych należy decyzja, czy program in vitro ma być jej częścią - mówi Arkadiusz Wiśniewski, prezydent Opola.

- Wątpliwości związane z tym, czy taki program powinien być finansowany bezpośrednio przez samorząd miasta cały czas pozostają. Nie pozostają mi w głowie za to żadne wątpliwości co do tego, że jeżeli możemy zgodnie z prawem, bo program jest oparty o funkcjonującą w Polsce ustawę, pomóc rodzinom starającym się o dzieci, to uważam, że warto spróbować. Ja ze swojej strony przygotuję odpowiednią korektę budżetową.

Radny Piotr Mielec zwraca uwagę na to, że projekt uchwały jest porozumieniem ponad podziałami. - Działamy na rzecz mieszkańców, ten program nie ma żadnych barw politycznych. Tak naprawdę wiele rodzin znajduje się w potrzebie. Niepłodność stała się obecnie bardzo poważnym problemem cywilizacyjnym. W ten sposób również możemy walczyć z depopulacją i wychodzimy na przeciw oczekiwaniom wielu opolskich rodzin - mówi.

- Już kilka lat temu próbowałem przekonać radnych do miejskiego programu in vitro, w tej chwili jest bardzo duża szansa na to, żebyśmy mogli to wprowadzić - dodaje Przemysław Pytlik, radny niezrzeszony.

Dr Marek Tomala, specjalista w dziedzinie ginekologii wskazuje, że metoda in vitro dla wielu par jest ostatnią szansą na potomstwo. - Taką sztandarową chorobą jest na przykład niedrożność jajowodów, czy bardzo słabe nasienie partnera, czy inne choroby ginekologiczne, jak np. endometrioza lub trudności z owulacją u kobiet. Mówimy także o tych parach, którym po latach starań nie udało się zajść w ciążę. Przynajmniej powyżej roku, ale często nawet po czterech latach starań.

Z programu mogłyby skorzystać kobiety, które nie ukończyły 42. roku życia.