- Po 1945 roku nowa władza ludowa chciała wprowadzić swoje święta. To było przede wszystkim święto 1 maja. Tylko w tych dniach wolno było wywieszać flagi biało-czerwone właśnie po to, żeby one nie wisiały 3 maja, który był utożsamiany z niezależnością Polski. Traktowano przywiązanie Polaków do tradycji trzeciomajowych, jako, po prostu, niebezpieczne dla siebie - mówi dr Antoni Maziarz z Instytutu Historii Uniwersytetu Opolskiego.

Jak dodaje historyk, Polacy coraz częściej okazują dumą i przywiązanie do flagi. Jednak w czasie komunizmu groziły za to restrykcje.

- W świetle ustawy z 1955 roku ówczesne sądy i kolegia mogły nałożyć karę finansową, ale też przewidywano możliwość więzienia, nawet do roku. Dosyć skutecznie, w związku z tym to oddziaływało. W 1946 roku były masowe wyjścia, między innymi też w Opolu. Mieliśmy to we krwi, że właśnie 3 maja się tę radość wyraża - komentuje dr Maziarz.

Dzień Flagi został ustanowiony w 2004 roku. Wybór dnia nie był przypadkowy. Właśnie 2 maja Polacy częściej myślą o historii kraju. Poza tym jest to wypełnienie dnia pomiędzy dwoma świętami narodowymi. Co ciekawe, również 2 maja 1945 roku żołnierze polskiej armii, którzy zdobywali Berlin, zawiesili biało-czerwona flagę na Reichstagu.