Niedawno, gdy cytując wielkiego hiszpańskiego pisarza Eduardo Mendozę, kpiłem tu sobie, choć nie tak do końca w lekkim tonie, że bankierom, którzy doprowadzili do ruiny tysiące ludzi, a potem dostali jeszcze za to milionowe odprawy, powinno się – jak w średniowieczu – obcinać uszy, wyraziłem żal, że w Polsce nie można nawet odebrać gangsterom ich majątków, które wyrosły na cudzej krzywdzie i krwi.

A dziś dopowiem, z miną wściekłego buldoga, że nie dość, że im nic nie można odebrać, to jeszcze trzeba im płacić odszkodowania.

Żona niejakiego Makowca, podziemnego króla Poznania, domaga się od państwa polskiego odszkodowania za basen, który został zniszczony przez policję, gdy ta szukała pod nim zwłok. Pani gangsterzyca nie ma gdzie moczyć swych czterech liter, przez co cierpi niepomiernie, tym bardziej, że naprawa basenu ma kosztować aż 200 tysięcy złotych.

Policja rozwaliła go, gdy otrzymała wiarygodne informacje, że pod podwójnym dnem basenu ukryto zwłoki jednego z rywali Makowca, który w połowie lat 90. zniknął nagle z miasta. Georadar wykazał, że w jednym miejscu ziemia jest dużo rzadsza niż w pozostałych, pobrano zatem próbki, w których znaleziono śladowe ilości ludzkich tkanek. Nie udało się jednak na razie ustalić, do kogo mogą należeć.

Państwo gangsterstwo twierdzą, że ziemię pod basen przywożono z różnych miejsc, więc te szczątki mogły już tam być. Ziemię pod basen raczej się wybiera, a nie zwozi, ale czy to istotne dla polskiej Temidy. Ona wiadomo: ślepa, leniwa, wystrachana... I państwo polskie, zamiast odebrać hołocie ich dom i zamienić go na żłobek albo dom starców, na poważnie negocjuje teraz z adwokatem gangsterów kwestię odszkodowania. Mimo że – uwaga, uwaga! - basen był typową samowolka budowlaną, bo w latach 90. pan gangster nikogo o nic w Poznaniu pytać nie musiał, gdyż czuł się w mieście równie swojsko jak w jednej z kontrolowanych przez siebie agencji towarzyskich.

Oświadczam, że jeśli państwo polskie zapłaci z moich podatków odszkodowanie za zniszczony gangsterowi basen, będę pierwszy, który rzuci kamieniem okno najbliższego sądu.

O ile znam swój kraj, zostanę srogo i szybko ukarany oraz potępiony. Jak ci dwaj hecowni kibice, którzy ślizgali się na brzuchach w czasie niedawnego ulewnego obciachu na Basenie Narodowym w Warszawie.