Ekspozycja składa się z 50 szopek nagrodzonych w Konkursie Szopek Krakowskich w ostatnich kilku dekadach oraz 20 prac sprowadzonych z całego świata, m.in. Meksyku, Brazylii, Peru, Filipin, Tanzanii, Kamerunu, Palestyny, Portugalii, Niemiec i Austrii.

"Niektóre z nich są rzeźbione w drewnie, jak szopka palestyńska zrobiona z drzewa oliwnego albo kameruńska, rzeźbiona w mahoniu. Niektóre powstały z wypalanej gliny, utwardzanego materiału albo, jak szopka z Niemiec, ze szkieł witrażowych. Uwagę zwraca też szopka meksykańska, do której wykorzystano blaszki wycięte z puszek po napojach" – wskazał PAP inicjator wystawy i krakowski szopkarz Marek Markowski.

Jest on także autorem najwyższej spośród zaprezentowanych szopek – pięciometrowej sceny bożonarodzeniowej przygotowanej na konkurs w 2010 roku.

Jak wyjaśnił, pretekstem do zorganizowania letniej wystawy jest trwający jubileusz 800-lecia przełomowych wydarzeń z życia św. Franciszka z Asyżu, uważanego za ojca szopkarstwa. "Pokazujemy, jak tradycja zapoczątkowana przez św. Franciszka rozeszła się po całym świecie, m.in. do tych państw, z których prace prezentujemy. Natomiast w Krakowie szopkarstwo to przyjęło najdziwniejszą, najbardziej wyróżniającą się formę. Porównanie tych różnych przejawów jednej tradycji może być ciekawym doświadczeniem" – ocenił.

Jak dodał, choć krakowska tradycja liczy ok. 300 lat, a wcześniej rozwinęło się m.in. szopkarstwo neapolitańskie albo prowansalskie, to właśnie krakowskie szopki, jako jedyne dotąd, zostały wpisane na Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości prowadzonej przez UNESCO.

Krakowska szopka zawiera charakterystyczne dla architektury stolicy Małopolski detale. Najczęściej szopki są budowane na wzór krakowskich kościołów. Szopkarze chętnie odtwarzają fronton bazyliki mariackiej oraz wieże i kopuły katedry na Wawelu. Oprócz świętej rodziny tradycyjnymi bohaterami krakowskich szopek są Lajkonik, smok wawelski, hejnalista i krakowiacy.(PAP)

autorka: Julia Kalęba

juka/ dki/