Początki żeglarstwa sięgają XVII wieku i związane są z Holandią, która była wówczas prawdziwą potęgą morską. Kupcy z tego kraju, by dostać się do zamorskich kolonii, musieli mieć odpowiednie środki transportu, którymi mogliby przewozić ładunki. Na ich prośbę szkutnicy niderlandzcy zaczęli budować mniejsze, lecz sprawniejsze łodzie, które mogły z łatwością uciec wielkim okrętom pirackim.

Stopniowo jachting zaczął być popularny w innych krajach. W Anglii został on rozpowszechniony przez króla Karola II, który przez pewien czas przebywał w Holandii i tam po raz pierwszy zetknął się z żeglarstwem jachtowym. On też według tradycji miał być pomysłodawcą pierwszych w historii regat. W 1662 roku między należącym do niego jachtem a łodzią księcia Yorku rozegrano wyścig na odcinku Greenwich-Gavesend. Był to rodzaj zakładu, który wygrał monarcha angielski i dzięki temu otrzymał 100 funtów.

W 1720 roku powstał w Irlandii pierwszy klub żeglarski - jeszcze bardzo ekskluzywny, bo liczący zaledwie 25 członków. W XVIII wieku zaczęto rozgrywać poważne regaty żeglarskie, np. o Puchar Cumberland (rywalizowano w nich w latach 1775-82). Zawody te były organizowane przez pierwszy powstały jachtklub angielski "Cumberland Fleet".

Jednak dopiero następne stulecie przyniosło rozkwit jachtingu. W 1851 roku zorganizowano po raz pierwszy międzynarodowe regaty żeglarskie na dystansie 60 mil morskich wokół wyspy Wight, nazwane Hundread Guineas Cup. Wygrał je szkuner nowojorskiego jachtklubu "America". Ten sukces skłonił organizatorów do zmiany nazwy regat - od tej pory nazywa się je America's Cup.

Żeglarstwo miało być obecne na igrzyskach od samego początku. Miało być, gdyż ostatecznie do tego nie doszło. Złe warunki atmosferyczne panujące w czasie trwania olimpiady w Atenach spowodowały, że musiano odwołać wszystkie żeglarskie konkurencje.

Od 1900 roku żeglarstwo było obecne w każdych kolejnych igrzyskach (z wyjątkiem tych w St. Louis w 1904). Zmieniały i zmieniają się jednak poszczególne konkurencje, jakie rozgrywane są w olimpijskich regatach, a także klasy łódek, na jakich pływają zawodnicy. W 1908 roku próbowano nawet ścigać się łodziami motorowymi, jednakże ten pomysł szybko zarzucono.

Olimpijskie regaty w tym roku zostaną rozegrane w Marsylii, na południu Francji. Podobnie jak w Tokio przyznanych zostanie 10 kompletów medali, ale zmian - poza ograniczeniem liczby startujących z 350 do 330 - w programie było sporo.

Do lamusa przeszła najstarsza olimpijska klasa - Finn, w której mężczyźni ścigali się nieprzerwanie od igrzysk w Helsinkach w 1952 roku, a Mateusz Kusznierewicz triumfował w Atlancie w 1996 roku, a osiem lat później w Atenach był trzeci.

W klasie 470, w której w Tokio na drugim stopniu podium stanęły Agnieszka Skrzypulec i Jolanta Ogar, nie będą się już ścigać oddzielnie załogi kobiece i męskie, ale mieszane.

Z kolei windsurfingowym ściganiu na desce klasa iQFoil, z hydroskrzydłem pozwalającym żeglarzom unosić się nad wodą i wykorzystywać słabsze wiatry, zastąpiła RS:X, w której Polacy też odnosili sukcesy. Całkiem nową żeglarską konkurencją olimpijską będzie z kolei Formula Kite, czyli deskowa klasa z przymocowanym latawcem komorowym zamiast żagla.

"Trzeba pamiętać, że tak jak zmienia się świat, ewoluuje także żeglarstwo. Kitesurfing ma szanse być konkurencją widowiskową, przyciągającą młodzież, na czym bardzo zależy nam i MKOl, co więcej jest niezwykle popularną konkurencją, w której Polacy należą do ścisłej światowej czołówki, zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn" - tłumaczył prezes PZŻ Tomasz Chamera.(PAP)

pp/