"Długie, rozwijające się w hipnotyzujący sposób utwory, często podparte uporczywym, głębokim rytmem" - tak twórczość tria The Necks opisują organizatorzy warszawskiego koncertu grupy, którą tworzą pianista Chris Abrahams, perkusista Tony Buck i basista Lloyd Swanton. "Nie do końca awangardowa, ani minimalistyczna, ani ambientowa, ani jazzowa muzyka The Necks jest unikalna".

Trwające kilkanaście minut kompozycje rozpoczynają się od prostego motywu, rozwijanego i przekształcanego przez muzyków, nawiązując do twórczości takich zespołów jak Can czy kompozytorów jak Terry Riley, Steve Reich i La Monte Young. Abrahams, Buck i Swanton poznali się jeszcze na studiach w Sydney, ich zespół działa od 1987 r., debiutancki album "Sex" nagrał w 1989; płytę wypełniła jedna, niemal godzinna kompozycja, oparta na motywie pianistycznym złożonym z dwóch akordów. Podobnie - z jednego, godzinnego utworu - zbudowane są albumy "Open", "Vertigo" czy "Body".

Trio niechętnie odstępowało od takiego formatu - albumy "Next" i "The Boys" zawierały większą liczbę krócej niż zazwyczaj trwających utworów. Nawet jednak na "Next" znalazła się kompozycja "Pele" ciągnąca się niemal 30 min. Na pozostałych pracach muzycy pozostawali wierni minimalistycznej formie "pejzaży dźwiękowych", wzbogacając instrumentarium o syntezatory czy gitary.

Wydana w 2023 r. "Travel" to 19. studyjna płyta The Necks. Powstała w wyniku eksperymentu - muzycy założyli sobie rozpoczynanie dnia w studiu nagraniowym od 20-minutowych improwizacji. Na płycie znalazły się cztery z nich. (PAP)

pj/ miś/