– W tej sprawie nie ma większych ograniczeń, z wyjątkiem ograniczeń natury budowlanej, a więc uzależnionych od tego, czy mamy do czynienia z obiektem budowlanym, czy z obiektem małej architektury. Z drugiej strony wchodzą jeszcze w grę ograniczenia związane z przestrzenią publiczną. Gestorzy tej przestrzeni mogą wprowadzać pewne reguły, które wprowadzą z kolei ograniczenia – tłumaczy Marek Świetlik.

Jeśli ktoś chce upamiętnić jakieś wydarzenie historyczne, musi uzyskać opinię Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. – Pracują tam dwie komisje. Historyczna ocenia właściwość upamiętnienia. Z drugiej strony komisja konserwatorsko-plastyczna, w której pracuję – i ona już bardziej pochyla się nad kwestiami ładu przestrzennego, wymowy, estetyki tego dzieła, poprawności napisów – wyjaśnia nasz gość.

Ważne, jak zaznacza nasz rozmówca, są również względy formalne. – Jeżeli pomnik okaże się obiektem małej architektury, a znajdzie się w obszarze przestrzeni publicznej, wówczas wymagane jest zgłoszenie. To procedura administracyjna, dokonuje się jej u starosty. Do zgłoszenia należy dołączyć krótki opis przedsięwzięcia, jakieś rysunki. Starosta bada zgodność z miejscowym planem, bo tam mogą pojawić się pewne rygory, które uniemożliwią realizację takiego przedsięwzięcia i praktycznie po 30 dniach, czyli tzw. milczącej zgodzie organu, inwestor może przystąpić do realizacji – mówi Świetlik.

Jeśli pomnik ma być duży, procedura wydłuża się. Potrzebne jest między innymi pozwolenie budowlane.

Źródło: Rozmowa „W cztery oczy".

Posłuchaj wypowiedzi naszego rozmówcy:

Justyna Maćkowiak (oprac. WK)