Donat Przybylski, nasz dziennikarz podsumował uroczystość na swój sposób:

Przy okazji jubileuszu nasza rozgłośnia po raz pierwszy przyznała honorowe tytuły Przyjaciół Radia Opole. Otrzymali je Jan Dworak, szef Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, prof. Stanisław S. Nicieja, rektor Uniwersytetu Opolskiego oraz Krystian Kobyłka, dyrektor Teatru Lalki i Aktora w Opolu.

– To wyjątkowy zaszczyt, bo przyjaciółmi nie zostaje się zbyt łatwo – komentował Krystian Kobyłka:

Podczas gali wręczono też Krzyże Zasługi. Złoty Krzyż Zasługi za działalność na rzecz potrzebujących pomocy i wsparcia oraz popularyzowanie kultury dostała Halina Nabrdalik. Elżbieta Trylnik i Barbara Tyslik otrzymały Srebrny Krzyż Zasługi za działalność na rzecz społeczności lokalnej oraz za zasługi w działalności na rzecz rozowju i popularyzowania kultury. Brązowy Krzyż Zasługi dostał Jan Karol Minkner za działalność na rzecz potrzebujących pomocy i wsparcia oraz popularyzowanie kultury.

Pracownikom Radia Opole wręczono odznaki Zasłużonych dla Województwa Opolskiego. Otrzymali je: Dorota Kłonowska, Donat Przybylski i Sławomir Krzewiński.


Mariusz Jarzombek (oprac. MLS/WK)

ZOBACZ GALERIĘ ZDJĘĆ Z GALI RADIA OPOLE

O PRZYJACIOŁACH RADIA OPOLE:

Mak ekranu, szum fal radia

Kto nastroi odbiorniki

By publicznych mediów magia

Nie wpadała wprost we wnyki

Tych co mają je za łup

Tych co teatr, kino, sztukę

Kładą wciąż u reklam stóp

I w ramówkach tworzą lukę

Zamykają Gombrowicza

Znika Mendellson i Bach

Klną wierszami Różewicza

Likwidacji szerząc strach

W krajobrazie tym ponurym

Bierzy śmiało polonista

Kruszy najpierw sportu mury

Kując los swój w tajnych listach

Tworzy Niepodległościowy Nurt

To znów białe plamy chłoszcze

Tygodnika broniąc burt

Aż internowania ostrze

Chwyta, szarpie - i z mozołu

Artykułów, reportaży

Okrągłego sięga stołu

By mógł pisać co zamarzy

Dokumenty i seriale

życie w rytmie TVP

Dał wieczory nam z Alicją

I na Ranczu, chwile dwie

Tych produkcji jest bez liku

Lecz by media nie szły w dziady

Rzuca wszystko i zostaje

Szefem najjaśniejszej rady

O nasz władco programowy

Siewco transz abonamentu

Spraw by wartko szły rozmowy

O ustawie co z zamętu

Polskie Radio wydobędzie

I ocali misje naszą

Daj nam stanąć w pierwszym rządzie

Nim prywatni nas rozkwaszą

To jest głos radia z Opola

Które ciągle jest liderem

Lecz by nie oddawać pola

Mocno trzeba trzymać sterem

Nie zwalniajmy, wbijmy piątkę

By się silnik nam nie zaciął

Świętujemy 60-tkę

I zwiększamy krąg przyjaciół

A przyjemność to nie byle jaka

Mieć wśród przyjaciół Jana Dworaka

*****

Hej tam na wzgórzu, na połoninie

Mknie autem skromnie na wczasy

Myśli – Bułgaria mnie nie ominie

Lecz wokół kresowe lasy

Tak nasz podróżnik stanął na chwilę

a wokół tylko dusz mowa

I wcale w domysłach się nie pomylę

że trafił na czar Łyczakowa

Wprawdzie w Strzegomiu dane mu było

Stać dzieckiem się przypadku

Lecz jego serce żywiej zabiło

Gdy Lwów mu przypadł w spadku

Przemierza minione dziesięciolecia

Stuka do bram Tanatosa

Ożywia tych co pośród kwiecia

Pokryła pamięci rosa.

I tak powstaje w stosie książek

Ogrodów, snów, piramida

a każdy z nich to mały zalążek

a wszystkie razem – Atlantyda

Wprawdzie przez chwilę szedł w senatory

Lecz wraca wciąż do Opola

Bliższe mu jednak wschodnie diaspory

A także studentów dola

Wchodzi na wzgórze, na ławce siada

Patrzy na niego Grotowski

Z Osiecką ze spiżu chwilę pogada

A krawat jak zwykle – ma boski

Wprawdzie uczelnia to nie Arkadia

Ale w nim wciąż jest nadzieja

Dla nas to wierny przyjaciel radia

Stanisław Rektor Nicieja

*****

Pozwólcie słuchacze, że krajobrazu

Wpierw zakreślimy Opola ramy

Skręćmy w Kośnego – i to od razu

Jest miejsce gdzie wzrok zatrzymamy

Jest obiekt, budynek, warownia sztuki

Dwie sceny, garderób bezmiar i kasa

Tysiące dusz ciągnie, spragnionych nauki

Tam pasterz, owieczki przedstawień wypasa

I o tym pasterzu będzie dziś mowa

Co w łąkach słów szuka czaru

Bo on to owoców pracy nie chowa

I Włącza je do repertuaru

„Odsłoni nam noc” jak z Andersena

Zakrzyknie widowni „La Kukarcza”

Jeśli potrzeba, wskrzesi „Golema”

I w „Pastorałki” wkracza

Wraz z Matołuszem szuka olbrzyma

A z nim opolska publika

On setki prób i premier przetrzyma

Wpuszczając na scenę konika

Tak galopuje przez scenariusze

Budując teatr od nowa

Czasem finansów cierpiąc katusze

Lecz walczy na kwity i słowa

Kim jest ten mocarz ciekawy zapyta

Nie, nie wchodzi tu w grę pomyłka

Ten co przez życie mknie jak z kopyta

Ten pasterz - to Krystian Kobyłka

Przeczytaj także:

Radio to teatr wyobraźni, zobacz jego kulisy

Dni otwarte w Radiu Opole - sobota

Dowiedz się, jak "60 lat minęło".

Poznaj "60 lat z muzyką".

Cyfrowe radio za rok lub dwa? To możliwe!

Co jest najistotniejszym zadaniem mediów publicznych?

Konferencja na temat kulturotwórczej funkcji mediów

"Należy uszczelnić system ściągania opłat za abonament"

Marzena Korzonek w Studiu M