Elżbietanki, które Kościół katolicki ogłosi błogosławionymi zostały zamordowane przez żołnierzy Armii Czerwonej w 1945 r. Tragiczne wydarzenia miały miejsce na terenie dzisiejszej Opolszczyzny, Dolnego Śląska oraz Czech.

Msza beatyfikacyjna rozpoczęła się w Katedrze św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu. Homilię wygłasza delegat papieża Franciszka kard. Marcello Semeraro. W uroczystości beatyfikacyjnej biorą udział m.in. przedstawiciele Kancelarii Prezydenta RP oraz Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, a także przedstawiciele władz samorządowych Dolnego Śląska i Wrocławia.

Relikwią towarzyszącą beatyfikacji jest kielich liturgiczny z Domu Zakonnego w Nysie (Opolskie), gdzie w 1945 r. zostały zamordowane trzy z beatyfikowanych zakonnic.

- Ten kielich jest świadkiem męczeństwa sióstr, które zginęły w tym domu z rąk czerwonoarmistów. Kielich jest wymownym znakiem ofiary ich życia, ponieważ w kielichu składa się ofiarę – powiedziała wcześniej PAP elżbietanka, siostra Katarzyna Mróz. Na naczyniu liturgicznym widnieją ślady po kulach.

- Żołnierze radzieccy, kiedy weszli do Domu Zakonnego w Nysie 25 marca 1945 r., pierwszą rzeczą, którą zrobili, to sprofanowali kaplicę tego domu i naczynia liturgiczne - spożywali w nich posiłki. Później, dla zabawy, kielich został przez nich przestrzelony – opowiadała s. Katarzyna.

Podczas mszy beatyfikacyjnej kielich będzie niesiony w procesji, podobnie jak 10 świec symbolizujących zamordowane siostry. We wrocławskiej katedrze zostanie też odsłonięty obraz upamiętniający błogosławione zakonnice. We mszy beatyfikacyjnej będą uczestniczyć elżbietanki z 19 krajów, z czterech kontynentów.

Trzy z beatyfikowanych zakonnic były bezpośrednio związane z Domem Zakonnym w Nysie (Opolskie), gdzie powstało zgromadzenie elżbietanek. W 1945 r. znajdowały się tam trzy domy zakonne przy ul. Słowiańskiej. Czerwonoarmiści weszli do Domu Zakonnego w Nysie 25 marca, w Niedzielę Palmową. Siostry razem z podopiecznymi zostały wyrzucone z domu do ogrodu i tam przebywały przez kilka nocy. Dom zajęli żołnierze.

Czerwonoarmiści zastrzelili siostrę Meluzję, która stanęła w obronie jednej z dziewczyn przebywających pod opieką zakonnic. W pożarze wznieconym później przez żołnierzy sowieckich spłonęły wtedy wszystkie pomieszczenia, oprócz pokoju, w którym znajdowało się ciało siostry.

Zabito wówczas też dwie inne zakonnice – siostrę Felicitas oraz siostrę Sapientię. S. Felicitas stanęła w obronie swojej przełożonej, która zaś broniła innych sióstr i podopiecznych zakonnic. Zakonnica rozłożyła ręce na kształt krzyża; kula ugodziła ją, gdy wymawiała słowa „Niech żyje Jezus Chrystus Król”. Z kolei s. Sapientia zginęła broniąc młodszej zakonnicy.

Elżbietanki podkreślają, że beatyfikacja 10 zakonnic jest symbolem tragicznej śmierci zakonnic i kobiet świeckich, które zginęły z rąk czerwonoarmistów w 1945 r. W takich okolicznościach zginęło ponad 100 sióstr elżbietanek.

Zgromadzenie Sióstr Elżbietanek powstało w Nysie. Było pierwszym rodzimym zgromadzeniem Ziemi Śląskiej, powstałym po kasacie zakonów przez rząd pruski w 1810 roku i stanowiło odpowiedź na znaki czasu. W 1842 roku rozpoczęło swą działalność stowarzyszenie dla terenowej pielęgnacji chorych, które z czasem zostało przekształcone w zgromadzenie zakonne. Zrodziło się ono z inicjatywy Doroty Klary Wolff, do której wkrótce dołączyły Matylda Merkert i jej rodzona siostra Luiza Maria Merkert oraz Franciszka Werner. Głównym celem, jaki sobie wytyczyły, była bezinteresowna służba najbardziej potrzebującym, zwłaszcza cierpiącym i chorym, w ich własnych mieszkaniach, bez względu na wiek, stan i wyznanie. Bp Förster 4 września 1859 r. zatwierdził Stowarzyszenie Szarych Sióstr św. Elżbiety. Zgromadzenie zyskało aprobatę papieża Piusa IX w dniu 7 czerwca 1871 r., a zatwierdzone zostało 26 stycznia 1887 r. przez papieża Leona XIII.

Obecnie Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety prowadzi działalność w Polsce, Niemczech, Czechach, Włoszech, Danii, Szwecji, Norwegii, Izraelu, Palestynie, Brazylii, Rosji, na Litwie i Ukrainie, w Gruzji, Boliwii, Kazachstanie, Paragwaju, na Węgrzech i w Tanzanii.

Pierwsza grupa 108 męczenników II wojny światowej była beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II podczas jego pielgrzymki do Polski 13 czerwca 1999 r. w Warszawie.(PAP)